તેરે શહર મે

તેરે શહેર મે ભી આકે તુજસે મિલે હો; 

વેસા અહેસાસ આતા હે, માનો માગી;

હુઈ કોઈ દુવા મેરી હજ બનકર કબૂલ;

હો ગઇ હો, સચ મે અબ મુજે ઓર કહા;

જાના ?? જીસકી બંદગી હિ જમીન પર રહેકર;

હિ ખુદા ને કબૂલ કરલી હો, અબ જન્નત કી;

ભી તમન્ના કોન કરે!!, જબ રૂબરૂ ખુદા હો ગયા હો;

વેસે નજર તો ન આયે આપ, જાને દો ખુદા જો અબ;

બન ગયે હો, મગર બંદે સે પૂછો ઉસકે શહેર કી હર;

ગલી-ગલી માનો ઉસ્કે ઘર કો ખીચ કર લે જાતી થી;