શમણું

હકીકત ક્યાં ? એ તો માત્ર શમણું હતું...

તૂટ્યું જ્યારે પરોઢ તો બેફામ હસતું હતું.

આંસુ ને કો'ક ઝાકળ બિંદુ સમજતું હતું

સૂરજ સાથે એ પણ થપ્પો જ રમતું હતું.

બની ને મૃગજળ કો'ક તો છેતરતું હતું.

હકીકત ક્યાં ?  એ તો માત્ર શમણું હતું...