నాన్న
నాన్న
నీ గుండెల తివాచీపై నను నడిపేవు నాన్న
తలవంచని నీ పౌరుషం నాకై స్వారీగా వంచేవు
గర్వంగా మెలేసే నీ మీసం నా కొరకై వదిలేవు
నా అడుగడుగులో నీ ఓటమి నా గెలుపు ఎందుకో
నీ గుండెలనే తడుతూ నా చిన్ని పాదం
నా కష్టంలో కన్నీరుగా నీ పంటిబిగువు బాధ
చేయిచాచని నీ ఆత్మగౌరవం
నా తప్పులకై దేహి అంటూ
నీ వెందుకు నాన్న ఓడేవు నాకై
తరువుకు వేరులా కుటుంబాన నీవు
మౌనంగా ఎదిగే మహావృక్షరాజమై
నవమాసలంటూ పరిధిలేని నీ త్యాగం
నాన్న అయితే తెలుసునేమో నాన్నెందుకు ఓడునో