ନବଘନ

ଆଷାଢ଼ ଶ୍ରାବଣରେ ଆଗମନ କରନ୍ତି ଘନଘନ ମେଘ,

ଏହି ଶୈତ୍ୟ ନବଘନଙ୍କ ଅଭିନବ ରୂପ ବହୁ ଅମୋଘ ।

ଶିଥିଳ ଭୂମିକୁ ମିଳେ ନୂଆ ଚେତନା,

ଲୁପ୍ତ ହୁଏ ଗ୍ରୀଷ୍ମ ଉତ୍ତାପର ନିର୍ଯାତନା ।

ଯେମିତି ଯେମିତି ଆକାଶ ହୁଏ ମେଘାଚ୍ଛନ୍ନ,

ଅତିଶୟ ତାପି ପୀଡ଼ିତ ପ୍ରାଣୀଙ୍କ ମନ ହୁଏ ପ୍ରସନ୍ନ ।

ଆନନ୍ଦିତ ଜୀବଜଗତ ନିଜ ଇଚ୍ଛା ରେ କରନ୍ତି ଖୁସି ର ଅଭିବ୍ୟକ୍ତି,

ଆଭାସ ହୁଏ ଯେ ପ୍ରାଣିଜଗତକୁ ପୁନଃ ମିଳିଛି ଜୀବନ ପ୍ରତି ଆସକ୍ତି ଅନୁରକ୍ତି ।

ମେଘରୁ ହୁଏ ଯେବେ ରିମଝିମ ବର୍ଷାର ଆରମ୍ଭ,

ହଳଧରଙ୍କ ପାଇଁ ହୁଏ ନୂତନ ଫସଲର ସମାରମ୍ଭ ।

ଆଷାଢ଼ ଶୁକ୍ଳ ଦ୍ଵିତୀୟା ଦିନେ ହୁଏ ଶ୍ରୀଜୀଉଙ୍କ ପାବନ ରଥଯାତ୍ରା,

ଝିପି ଝିପି ବର୍ଷଣରେ ପ୍ରାରମ୍ଭ ହୁଏ ଘୋଷଯାତ୍ରା ବାହୁଡ଼ାଯାତ୍ରା ।

ସହନଶକ୍ତି ଶେଷ ହୁଏ ଯେବେ ମହି ହୁଏ ରଙ୍ଗହୀନ,

ମେଘାଚ୍ଛନ୍ନ ଆକାଶ ବିନା ଲାଗେ ଯେ ଏହି କଷ୍ଟ ଯେ ଅନ୍ତହୀନ ।

ନବଘନ ଜଳଧର ଯେବେ କରିଲେ ଅମୃତର ବିତରଣ,

ହର୍ଷିତ ପ୍ରାଣୀ ନାଚି ନାଚି କରିଲେ ନୂଆ ଋତୁର ସ୍ୱାଗତସମ୍ଭାଷଣ ।