વ્યથા...
વ્યથા...
હવે તો વ્યર્થ છે
આ વલખાભર્યો છે
વ્યથામાં વલોપાત આ તારો,
વલોપાતની આ વેદના
આવે છે ધસમસતી...
તારી યાદોના ટોળા લઈને
ક્યાં સુધી રાખીશ હું
અડીખમ મારી જાત ને
સંભળાય છે કાનમાં સતત વહેતી આ વેદના,
આંખમાંથી ટપકી રહ્યાં છે
લોહીના આંસુ...
હવે તો તું જ બતાવ કોઈ ઉપાય
કે હું જાવ ભૂલી...
તને અને આ તારી
વ્યર્થ વલોપાતી વેદનાને...