ସବୁ ସମ୍ଭବ

ଆମେରିକାର ନ୍ୟୁୟର୍କ ସହରର ଘଟଣା । ସେଠାକାର ବଡ ବିସ୍ମୟ ହେଲା – ବ୍ରୁକ୍ଲିନ୍ ପୋଲ । ଏହି ପୋଲଟି ନ୍ୟୁୟର୍କରୁ ଲଙ୍ଗ୍ ଥାଇଲାଣ୍ଡ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଲମ୍ବିଛି । ସେହି ପୋଲ ନିର୍ମାଣ ଏକ ସ୍ୱପ୍ନସଦୃଶ ଥିଲା । ଏହାକୁ ନିର୍ମାଣ କରିବା ପାଇଁ ନାନା ବାଧାବିଘ୍ନର ସମ୍ମୁଖୀନ ହେବା ସହିତ କଠୋର ପରିଶ୍ରମ ବି କରିବାକୁ ପଡିଥିଲା ।

        ୧୮୮୩ ମସିହାରେ ଜନ୍ ରେବ୍ଲିଂ ନାମକ ଜଣେ ବ୍ୟକ୍ତି ଏହି ପୋଲ ନିର୍ମାଣର ସ୍ୱପ୍ନ ଦେଖିଥିଲେ । ଏହାଦ୍ୱାରା ଲୋକଙ୍କର ଅନେକ ହିତ ହେବ ବୋଲି ମନରେ ଚିନ୍ତାକରି ସେହି ବ୍ୟକ୍ତି ଏହାକୁ ନିର୍ମାଣ କରିବା ଲାଗି ଯୋଜନା ପ୍ରସ୍ତୁତ କଲେ । ସୁତରାଂ ରେବ୍ଲିଂ ବହୁ ରାଜମିସ୍ତ୍ରି ଓ ଇଞ୍ଜିନିୟରମାନଙ୍କ ସହିତ ଆଲୋଚନା ଜାରି ରଖିଲେ । ମାତ୍ର ଏକଥା ଯିଏ ବି ଶୁଣିଲା ସେ ତାଙ୍କୁ ଉତ୍ସାହିତ କରିବ କ’ଣ ଓଲଟି ଏହା ଏକାବେଳକେ ଅସମ୍ଭବ ବୋଲି ମନ୍ତବ୍ୟ ଦେଲା ।

        ପୋଲ ନିଶ୍ଚୟ ନିର୍ମାଣ କରାଯିବ, ଏହି ଆଶା ରେବ୍ଲିଂଙ୍କ ମନରେ ବସା ବାନ୍ଧି ସାରିଥାଏ । ଦିନେ ଏକଥା ସେ ତାଙ୍କର ପୁଅ ତଥା ଯୁବ ଇଂଜିନିୟର ୱାଶିଂଟନ୍ଙ୍କୁ କହିଲେ । ବାପାଙ୍କର ଏଭଳି ଅସମ୍ଭବ ଝୁଙ୍କଥିବା କଥା ଶୁଣି ପ୍ରଥମେ ତ ସେ ଚମକି ପଡିଲେ । ମାତ୍ର ଏହାକୁ କିପରି ସାକାର କରାଯିବ ଚିନ୍ତାମଗ୍ନ ସେ ହୋଇଗଲେ ।

ଏଥର ସେ ବାପା ପୁଅଙ୍କ ମିଳିତ ଉଦ୍ୟମରେ ପୋଲ ନିର୍ମାଣ କାର୍ଯ୍ୟ ଆରମ୍ଭ ହେଲା । ଏଥିପାଇଁ ଲୋକବଳ କି ଅର୍ଥବଳର ତ କୌଣସି ଅଭାବ ନ ଥିଲା । ମାତ୍ର କାର୍ଯ୍ୟ କିଛିଦିନ ଚାଲିଲା ପରେ ସେଠାରେ ଏକ ଦୁର୍ଘଟଣା ଘଟିଲା । ସେଥିରେ ରେବ୍ଲିଂଙ୍କର ଶୋଚନୀୟ ମୃତ୍ୟୁ ଘଟିଲା ଓ ତାଙ୍କ ପୁଅ ୱାଶିଂଟନ୍ର ମସ୍ତିଷ୍କର ଗୋଟିଏ ପାଖ ନଷ୍ଟ ହୋଇଗଲା । ଫଳରେ ସେ ତାଙ୍କ ବାକ୍ଶକ୍ତି ହରାଇ ବସିଲେ ଓ ଚଳତ୍ଶକ୍ତିହୀନ ହୋଇଗଲେ ।

        ଏସବୁ ଘଟଣା ଦେଖି ଲୋକମାନେ ଏବେ କୁହାକୁହି ହେଲେ ଯେ, ବାପପୁଅଙ୍କର ଏଭଳି ଏକ ଦୁଃସାହସିକ ଚିନ୍ତାଧାରା କେବଳ ତାଙ୍କର ବୋକାମି ଛଡା ଆଉ କିଛି ବି ନଥିଲା । ତଥାପ ମଧ୍ୟ ୱାଶିଂଟନ୍ ତାଙ୍କର ଅର୍କମଣ୍ୟ ଅବସ୍ଥାରେ ପୋଲ ତିଆରି ଆଶା ମନରୁ ଯମା ପୋଛି ନଥିଲେ ।

        ଦିନକର କଥା । ୱାଶିଂଟନ୍ ନିର୍ବେଦ ଭାବରେ ଖଟରେ ଶୋଇ ବାହାରକୁ ଚାହିଁଥାନ୍ତି । ଝରକା ବାଟ ଦେଇ ନିର୍ମଳ ଆକାଶ, ନରମ ଖରା ଓ ସୁଲୁସୁଲିଆ ପବନକୁ ସେ ଉପଭୋଗ କରୁଥାନ୍ତି । ଏହି ସମୟରେ ହଠାତ୍ ତାଙ୍କର ମନରେ ସୃଷ୍ଟି ହେଲା ଭାବନା, ଯେମିତି ହେଲେ ବି ସେ ପୋଲ କାର୍ଯ୍ୟ ସଂପୂର୍ଣ୍ଣ କରିବେ । ସେ ଗୋଟିଏ ସୂତ୍ର ବି ପାଇଗଲେ । ସେତେବେଳକୁ ତ ତାଙ୍କର ଗୋଟିଏ ମାତ୍ର ହସ୍ତ ଅଙ୍ଗୁଳି କାର୍ଯ୍ୟକ୍ଷମ ଥିଲା । ତେଣୁ ସେ ତାଙ୍କର ପତ୍ନୀଙ୍କ ବାହୁରେ ଟିପ ମାରି ନିଜର ମନଭାବନାକୁ ବ୍ୟକ୍ତ କଲେ ।

        ଏଥର ୱାଶିଂଟନ୍ ତାଙ୍କର ସ୍ତ୍ରୀଙ୍କ ଜରିଆରେ ପୁଣି ଆଉଥରେ ସମସ୍ତଙ୍କୁ ଏକାଠି କରି କାମ ଆରମ୍ଭ କରିଦେଲେ । ତା’ର ଠିକ୍ ତେରବର୍ଷ ପରେ ସେହି ପୋଲ କାର୍ଯ୍ୟ ସମାପ୍ତ ହୋଇଗଲା । ଏହା କିଛି କମ୍ ବଡ କଥା ନଥିଲା । ଏହା କେବଳ ଦୃଢ ଇଚ୍ଛାଶକ୍ତି ଓ ସଂକଳ୍ପ ବଳରେ ହିଁ ହୋଇପାରିଥିଲା ।

ସୁତରାଂ କଥାରେ ପରା ଅଛି –

 “କାର୍ଯ୍ୟ ଅସମ୍ଭବ ଜଣା ପଡିଲେ ବି ଅବଶ୍ୟ ସମ୍ଭବ ହୋଇବ ଦିନେ

ଏଥିପାଇଁ ଲୋଡା ଇଚ୍ଛାଶକ୍ତି ଆଉ ରହିଥିଲେ ଦୃଢ ସଂକଳ୍ପ ମନେ ।”