ପହିଲି ବସନ୍ତ

କଲେଜରେ ପ୍ରଥମ ଦିନ ଥିଲା ସମସ୍ତେ ଉତ୍ସାହିତ ଥିଲେ, କାରଣ ଆଜି ସେମାନେ ନୂଆ ସାଙ୍ଗମାନଙ୍କୁ ଭେଟିବାକୁ ଯାଉଥିଲେ! କେହି ମହଙ୍ଗା ବାଇକରେ ଆସିଥାନ୍ତି ତ କେହି ମହଙ୍ଗା କାର୍ ଆଣି ଆସିଥାନ୍ତି ! ସର୍ବସାଧାରଣ ଗାଡିରେ କଲେଜରେ ପହଢଞ୍ଚିଥିବା ଅନେକ ଛାତ୍ର ମଧ୍ୟ ଥିଲେ, ଆଜି ଏହି ଦୃଶ୍ୟ ସୃଷ୍ଟି ହୋଇଥିଲା |

ରାଜେଶ କଲେଜ ଫାଟକରେ ଠିଆ ହୋଇଥିବା କଲେଜର ଏହି ଦୃଶ୍ୟକୁ ଦେଖୁଥିଲେ। ସେ ମଧ୍ୟ କିଛି ସମୟ ପାଇଁ ଅନୁଭବ କଲେ ଯେ ଯଦି ମୋର ନିଜର ବ୍ୟକ୍ତିଗତ ଗାଡି ଥାଆନ୍ତା, ତେବେ ମୁଁ ଏହି ଲୋକମାନଙ୍କ ପରି କଲେଜରେ ପହଞ୍ଚିଥାନ୍ତେ, କିନ୍ତୁ ଭାଗ୍ୟ ଦ୍ୱାରା କେହି ଚାଲନ୍ତି ନାହିଁ | ରାଜେଶ ଆଇ.ଏ. ରାଜନୀତି ବିଜ୍ଞାନରେ ନାମ ଲେଖାଇଲେ। ସେ ତାଙ୍କ ଶ୍ରେଣୀରେ ବସିଥିଲେ ଏବଂ ସେଠାରେ ଅନ୍ୟ ଛାତ୍ରମାନେ ମଧ୍ୟ ଥିଲେ | ସମସ୍ତେ ପରିଚିତ ହୋଇଥିଲେ, କିନ୍ତୁ ଅନ୍ୟମାନେ ଯେପରି ଏକତ୍ର ଆନନ୍ଦରେ କଥାବାର୍ତ୍ତା ହେଉଥିଲେ, ରାଜେଶଙ୍କ ସହିତ ସେପରି ଆକର୍ଷଣ ନଥିଲା | ରାଜେଶ ଏକ ବେଞ୍ଚରେ ବସି ତାଙ୍କ ସାଥୀମାନଙ୍କୁ ଚାହିଁ ରହିଲେ | ଏଠାରେ ସେ ମଧ୍ୟ ଅନୁଭବ କଲେ ଯେ ଅନ୍ୟ ଛାତ୍ରମାନେ ମୋତେ ଆଗ୍ରହ ଓ ଉତ୍ସାହର ସହିତ ବ୍ୟବହାର କରୁନାହାନ୍ତି | ସ୍ୱପ୍ନା ଏକ ଭଲ ପରିବାରରୁ ଆସିଛନ୍ତି, ଜଣେ ଉଚ୍ଚକୋଟୀର ମହିଳା ଏବଂ ନିଜର ଉଚ୍ଚ ସମ୍ମାନ ଏବଂ ଚେହେରା | ସ୍ୱପ୍ନା ନିଜ ଅପେକ୍ଷା କମ୍ ଏବଂ କମ୍ ଟଙ୍କା ଥିବା ଲୋକଙ୍କ ସହ କଥାବାର୍ତ୍ତା କରିବା ଉଚିତ୍ ମନେ କରୁନଥିଲେ | ତେଣୁ ସେ ରାଜେଶ ଏବଂ ତାଙ୍କ ପରି ପିଲାମାନଙ୍କ ସହିତ କଥାବାର୍ତ୍ତା କରନ୍ତି ନାହିଁ। ରାଜେଶ ହୁଏତ ଆର୍ଥିକ ଦୃଷ୍ଟିରୁ ଧନୀ ହୋଇନପାରନ୍ତି, କିନ୍ତୁ ସେ ଶ୍ରେଣୀର ଅନ୍ୟ ଛାତ୍ରମାନଙ୍କ ଅପେକ୍ଷା ଅଧିକ ଜ୍ଞାନବାନ ଏବଂ ପଢ଼ିବାକୁ ପ୍ରତିଜ୍ଞା କରିଛନ୍ତି | ପ୍ରଫେସର ପଚାରିଥିବା ପ୍ରତ୍ୟେକ ପ୍ରଶ୍ନର ସଠିକ୍ ଏବଂ ଶୀଘ୍ର ଉତ୍ତର ଦେବାକୁ ସେ ଚେଷ୍ଟା କରନ୍ତି |

ସମୟ ଗଡିବା ପରେ ଏହା ସ୍ପଷ୍ଟ ହୋଇସାରିଛି ଯେ ରାଜେଶ ଏବଂ ସ୍ୱପ୍ନା ସମାନ ଶ୍ରେଣୀରେ ଅଛନ୍ତି | ସମସ୍ତ ଛାତ୍ରଙ୍କୁ ପ୍ରଫେସର ଦେଇଥିବା ବିଷୟ ପ୍ରସ୍ତୁତ କରିବା କଷ୍ଟକର ହୋଇପଡୁଥିଲା। କିନ୍ତୁ ରାଜେଶ ଅଧିକ ଅସୁବିଧାର ସମ୍ମୁଖୀନ ହୋଇନଥିଲେ । ସେ ଲାଇବ୍ରେରୀରୁ ବହି ଅଧ୍ୟୟନ କରିବା ପରେ ସମସ୍ତ ବିଷୟ କାର୍ଯ୍ୟ ସମାପ୍ତ କରିଥିଲେ | ବର୍ତ୍ତମାନ ସ୍ୱପ୍ନା ରାଜେଶଙ୍କ ସହ କିପରି କଥାବାର୍ତ୍ତା କରିବେ ତାହା ବୁଝି ପାରୁନଥିଲେ , କାରଣ ରାଜେଶଙ୍କ ସହ କଥା ହେବା ତାଙ୍କ ସମୃଦ୍ଧତା ଏବଂ ଚିନ୍ତାଧାରା ବିରୁଦ୍ଧରେ ଥିଲା | କିନ୍ତୁ ତଥାପି, ସେ ରାଜେଶଙ୍କ ସହିତ ଏକ ବୋଲ୍ଡ ସ୍ୱରରେ କଥା ହେବାକୁ ଚାହୁଁଥିଲେ, କିନ୍ତୁ ରାଜେଶ ଜଣେ ଶାନ୍ତ ଏବଂ ସରଳ ପ୍ରକୃତିର ପିଲାଥିଲେ | ସେ ଭଦ୍ର ଭାବରେ ସ୍ୱପ୍ନାଙ୍କ ସମସ୍ତ ପ୍ରଶ୍ନର ଉତ୍ତର ଦେଇଥିଲେ।

ସ୍ୱପ୍ନା ହୃଦୟଙ୍ଗମ କଲେ,ଯେ ସେ ଭୁଲ୍ କରୁଛନ୍ତି, ତାଙ୍କ ଆତ୍ମା ତାଙ୍କୁ ଏପରି କରିବାକୁ ଅଟକାଉଛନ୍ତି |

ସ୍ୱପ୍ନା ପୁଣିଥରେ ତାଙ୍କ ପ୍ରକୃତି ବଦଳାଇ ରାଜେଶଙ୍କୁ ତାଙ୍କ ପ୍ରୋଜେକ୍ଟରେ ସାହାଯ୍ୟ କରିବାକୁ ଅନୁରୋଧ କରନ୍ତି |

ଏହି ପ୍ରକଳ୍ପକୁ ଯଥାସମ୍ଭବ ପ୍ରସ୍ତୁତ କରିବାରେ ସେ ତାଙ୍କୁ ସାହାଯ୍ୟ କରିବେ ବୋଲି ରାଜେଶ ନିଶ୍ଚିତ କରିଛନ୍ତି।

ଯେତେବେଳେ ରାଜେଶ ସ୍ୱପ୍ନାଙ୍କ ପ୍ରୋଜେକ୍ଟ ତିଆରି କରିବାରେ ଯଥାସମ୍ଭବ ସାହାଯ୍ୟ କଲେ ଏବଂ ଠିକ୍ ସମୟରେ ସ୍ୱପ୍ନାଙ୍କ ପ୍ରୋଜେକ୍ଟ ପ୍ରସ୍ତୁତ ହେଲା | ବର୍ତ୍ତମାନ ସ୍ୱପ୍ନା ତାଙ୍କ ହୃଦୟ ପରିବର୍ତ୍ତନ କରିସାରିଥିବାରୁ ସେ ଧୀରେ ଧୀରେ ରାଜେଶଙ୍କୁ ଅନ୍ୟ ପୁଅମାନଙ୍କଠାରୁ ଭିନ୍ନ ଭାବୁଥିଲେ ଏବଂ ତାଙ୍କ ପ୍ରତି ସମ୍ମାନ ଏବଂ ସମ୍ମାନର ଭାବନା ବଢାଉଥିଲେ | ବର୍ତ୍ତମାନ ସ୍ୱପ୍ନା ପୂର୍ବ ଅପେକ୍ଷା ଅଧିକ ବଦଳି ଯାଇଥିଲେ, ଧୀରେ ଧୀରେ ସେ ରାଜେଶଙ୍କ ସହ କଥା ହେବାକୁ ଲାଗିଲେ ଏବଂ ତାଙ୍କ ସ୍ୱରରେ ଏକ ମାଧୁର୍ଯ୍ୟ ଥିଲା |

ଏହିପରି ଦିନ, ମାସ ଏବଂ ବର୍ଷ ବିତିଗଲା, ଛୁଟିଦିନରେ ଦୁହେଁ ପରସ୍ପର ସହ ମୋବାଇଲରେ କଥା ହୋଇଥିଲେ, ଏବଂ ବର୍ତ୍ତମାନ ଏହା ହେଉଛି ଯେ ଯଦି ଦୁହେଁ ଦିନକୁ ଥରେ ମଧ୍ୟ ସାକ୍ଷାତ ନକରନ୍ତି, ତେବେ ସେମାନେ ଅନୁଭବ କଲେ ଯେ ମୂଲ୍ୟବାନ ସାମଗ୍ରୀ ସତେକି ହଜିଯାଇଛି | ସମୟ ଗଡିବା ସହିତ ଦୁହେଁ କଲେଜର ଶେଷ ଦିନରେ ଆଲୋଚନା ଆରମ୍ଭ କଲେ ଏବଂ ସେମାନଙ୍କର ବନ୍ଧୁତାକୁ ଏକ ସମ୍ପର୍କରେ ପରିଣତ କରିବା ବିଷୟରେ କଥାବାର୍ତ୍ତା ଆରମ୍ଭ କଲେ | କିନ୍ତୁ ସ୍ୱପ୍ନା ଏକ ଧନୀ ପରିବାରର ଥିଲେ ଏବଂ ରାଜେଶ ଏକ ଦୁର୍ବଳ ଏବଂ ଅଧିକ ଉତ୍ସାହିତ ପରିବାରର ନୁହଁନ୍ତି, ତେଣୁ ଏହା ଉଭୟଙ୍କ ପାଇଁ ଏକ ଚ୍ୟାଲେଞ୍ଜର ବିଷୟ ହୋଇଗଲା |

ସ୍ୱପ୍ନା ତାଙ୍କ ଘରେ ରାଜେଶଙ୍କ ବିଷୟରେ କୁହନ୍ତି ଏବଂ ତାଙ୍କୁ ବିବାହ କରିବାକୁ ମାଆଙ୍କ ପାଖରେ ପ୍ରକାଶ କରନ୍ତି , ମାତା ପ୍ରଥମେ ସ୍ୱପ୍ନା ଙ୍କୁ ଗାଳି ଦେଇଥିଲେ ଏବଂ ତା’ପରେ ବହୁ ବିତର୍କ ପରେ ମାଆ ସ୍ପଷ୍ଟ କରିଥିଲେ ଯେ ପିତା ଯଦି ଏହି ସବୁ ବିଷୟରେ ଜାଣିବେ ଅବସ୍ଥା କଣ ହେବ? ତେଣୁ ଏହାକୁ ଚାପି ଦିଆଯାଉ | କିନ୍ତୁ ବର୍ତ୍ତମାନ ସ୍ୱପ୍ନା ଏବଂ ରାଜେଶଙ୍କ ପ୍ରେମ କାହାକୁ ବୁଝାଇ ବାକୁ ପଡିବ ଏବଂ ଏହା ଭୁଲ୍ ମାର୍ଗରେ ଯିବ ନାହିଁ କି? କିଛି ସମୟ ପରେ ସ୍ୱପ୍ନାଙ୍କ ବାପା ମଧ୍ୟ ଏ ବିଷୟରେ ଜାଣିବାକୁ ପାଇଲେ ଏବଂ ସ୍ପଷ୍ଟ ଭାବରେ ଘୋଷଣା କଲେ ଯେ ଏପରି ସମ୍ପର୍କ ହୋଇପାରିବ ନାହିଁ |

ମୁଁ ଏହି ସମ୍ପର୍କ ପାଇଁ ରାଜି ନୁହେଁ | ସ୍ୱପ୍ନା ଧୀରେ ଧୀରେ ନିଜ ପରିବାରଠାରୁ ନିଜକୁ ଦୂରେଇ ରଖିବା ଆରମ୍ଭ କଲେ, ବେଳେବେଳେ ସେ ଖାଦ୍ୟ ଖାଉନଥିଲେ |

ଦିନେ ହଠାତ୍ ରାଜେଶ ସ୍ୱପ୍ନାଙ୍କଠାରୁ ଏକ କଲ ପାଇଲେ, ସ୍ୱପ୍ନା ଏକ ସାକ୍ଷାତ କରିବାକୁ ଏକ ସ୍ଥାନକୁ ଡାକିଲେ ଏବଂ ଦୁହେଁ ସେଠାରେ ଭେଟିଲେ | ସ୍ୱପ୍ନା ରାଜେଶଙ୍କୁ ତାଙ୍କର ସମସ୍ତ କଥା କୁହନ୍ତି, ତାଙ୍କ ପରିବାର ଏହି ବିବାହ ପାଇଁ ପ୍ରସ୍ତୁତ ନୁହଁନ୍ତି, ତେଣୁ ବର୍ତ୍ତମାନ ସେ ନିଜ ପରିବାର ସହିତ ରହିବାକୁ ଚାହୁଁନାହାନ୍ତି। ସେ ତୁରନ୍ତ ପଳାଇବାକୁ ଚାହୁଁଛନ୍ତି | ରାଜେଶ ବହୁତ ବୁଝାଇଲେ | କିନ୍ତୁ ସ୍ୱପ୍ନା ଘରୁ ନିଷ୍ପତ୍ତି ନେଇଥିଲେ ଯେ ସେ ତାଙ୍କ ଘରକୁ ଫେରିବେ ନାହିଁ | ବର୍ତ୍ତମାନ ରାଜେଶଙ୍କ ପାଇଁ ଅସୁବିଧା ହେଲା ଯେ ସେ ନିଜ ଘରକୁ ମଧ୍ୟ ଯାଇ ପାରିବେନାହିଁ | ତେଣୁ ସେ ନିଜ ସାଙ୍ଗମାନଙ୍କଠାରୁ କିଛି ଟଙ୍କା ଉଧାର ନେଇଥିଲେ ଏବଂ ସ୍ୱପ୍ନା ଆଣିଥିବା ଟଙ୍କା ଆଧାରରେ ଉଭୟ ଗୋଆକୁ ପଳାଇଥିଲେ।

ସ୍ୱପ୍ନାଙ୍କ ପରିବାର ଭଲ ହୋଇପାରେ, କିନ୍ତୁ ସେମାନେ ସ୍ୱପ୍ନା ବିନା ବଞ୍ଚିବାକୁ ଚାହୁଁନଥିଲେ ତେଣୁ ସେମାନେ ଅନୁସନ୍ଧାନ ଆରମ୍ଭ କଲେ | ସେ ପୋଲିସ ନିକଟରେ ଅଭିଯୋଗ କରି ରାଜେଶଙ୍କ ଘର ଖୋଜିଥିଲେ ମଧ୍ୟ ରାଜେଶଙ୍କ ପରିବାର ସଦସ୍ୟ ଜାଣି ନଥିଲେ ଯେ ଦୁହେଁ କେଉଁଆଡେ ଯାଇଛନ୍ତି.

ଏହିପରି ସେ ଦିନକୁ ଦିନ ବିତାଇଲେ |

କିଛି ସମୟ ପରେ ସ୍ୱପ୍ନା ତାଙ୍କ ମାଆଙ୍କୁ ଡାକିଲେ ଏବଂ ଦୁହେଁ ମନ୍ଦିରରେ ବିବାହ କରିଥିଲେ ବୋଲି କହିଥିଲେ। ବର୍ତ୍ତମାନ ସେ ସାତ ଜନ୍ମ ପାଇଁ ଏକାଠି ହେବାକୁ ଶପଥ କରିଛନ୍ତି, ମାଆ ବହୁତ ବୁଝାଇଲେ କିନ୍ତୁ ସ୍ୱପ୍ନା କିଛି ବୁଝିବାକୁ ପ୍ରସ୍ତୁତ ନଥିଲେ |

ଏହାର ଗୋଟିଏ ଦିନର ବିଷୟ |

ଖବର ଅନୁଯାୟୀ, ସ୍ୱପ୍ନାଙ୍କ ପିତାମାତା ଗୋଆରେ ପହଞ୍ଚିଥିଲେ।ଏବଂ ସେଠାରେ ପହଞ୍ଚିବା ପରେ ସେମାନେ ରାଜେଶ ଓ ସ୍ୱପ୍ନାଙ୍କୁ ପାଇଲେ | ଉଭୟ ପିତାମାତା ସ୍ୱପ୍ନା ଏବଂ ରାଜେଶଙ୍କୁ ଘରକୁ ଆଣି କହିଥିଲେ ଯେ ଏପରି କାର୍ଯ୍ୟ ସମାଜରେ ଅସନ୍ତୋଷ ସୃଷ୍ଟି କରିବ । ରୀତିନୀତି ଏବଂ ସମ୍ମତି ଅନୁଯାୟୀ ଆମେ ଆପଣଙ୍କୁ ବିବାହ କରିବୁ | ତୁମର ବିବାହ ଆମ ମାନଙ୍କର ସମ୍ମତି, ତେଣୁ ସମସ୍ତେ ଖୁସିରେ ନିଜ ଘରକୁ ଫେରିଯାଆନ୍ତି |

ସମୟ ଏବଂ ଉତ୍ସର୍ଗ ପରେ ସ୍ୱପ୍ନା ଏବଂ ରାଜେଶ ବିବାହ କରିଥିଲେ, ଦୁହେଁ ନିଜ ଦାମ୍ପତ୍ୟ ଜୀବନକୁ ଖୁସିରେ ଜୀବନଯାପନ କରିବାକୁ ଲାଗିଲେ | ଉଭୟ ପୁଅ ବିନୋଦକୁ ପ୍ରେମର ଟୋକନ୍ ଭାବରେ ପାଇଲେ | ଏହା ପାଇବାରେ ଦୁହେଁ ଏକ ନିଆରା ସୁଖ ଅନୁଭବ କରୁଥିଲେ |

ରାଜେଶ ଅଧ୍ୟୟନରେ ଭଲ ଥିଲେ, ସରକାରୀ ପରୀକ୍ଷାରେ ଉତ୍ତୀର୍ଣ୍ଣ ହେବା ପରେ ଏକ ଉଚ୍ଚ ସ୍ତରୀୟ ଚାକିରି ପାଇଥିଲେ, ସ୍ୱପ୍ନା ଏକ ଉଚ୍ଚ ପଦବୀରେ ସ୍ଥାୟୀ ଭାବରେ ଏକ ଘରୋଇ କମ୍ପାନୀରେ କାମ କରିବା ଆରମ୍ଭ କଲେ | ଏହିପରି ଉଭୟ ଏକାଠି ରହୁଥିଲେ ଏବଂ ବର୍ତ୍ତମାନ ଟଙ୍କା ଏବଂ ସମ୍ପତ୍ତିର ଅଭାବ ନଥିଲା.