ଗୋଟିଏ ରାତି

ଇନ୍ସପେକ୍ଟର ପ୍ରଶାନ୍ତ ତାଙ୍କ ରାତ୍ରି ଡ୍ୟୁଟିରେ ଆରାମରେ ଗୀତ ଶୁଣୁଥିଲେ। ରାତିରେ ଶାନ୍ତିରେ ଗୀତ ଶୁଣିବା ଛଡା ଆଉ କୌଣସି ମଜା ନାହିଁ, ଇନ୍ସପେକ୍ଟର ପ୍ରଶାନ୍ତ ପ୍ରାୟତ ରାତି ଡ୍ୟୁଟି କରୁଥିଲେ କାରଣ ରାତିରେ ଲୋକଙ୍କ ଅଭିଯୋଗ ହେବାର ସମ୍ଭାବନା ବହୁତ କମ୍ ଥାଏ |

କିନ୍ତୁ ବିଶ୍ରାମ ସେହି ରାତିରେ ତାଙ୍କ ଭାଗ୍ୟରେ ନଥିଲା, ସେ କେବଳ ସେତେବେଳେ ଆଖି ବନ୍ଦ କରି ଶୋଇବାକୁ ଯାଉଥିଲେ,

ଟରେର୍ ଟରେର୍ ଟୁରର୍

ଫୋନ୍ ବାଜିବା ଶବ୍ଦ ସହିତ ପୋଲିସ୍ ଷ୍ଟେସନ ପୁନର୍ବାର,

ଇନ୍ସପେକ୍ଟର ପ୍ରଶାନ୍ତ - ନମସ୍କାର ପୋଲିସ ଷ୍ଟେସନ

ସେଠାରୁ ଏକ ସ୍ୱର ଆସିଲା - ନମସ୍କାର ସାର୍ ମୁଁ ମନୋଜ କହୁଛି, ମୋ ଜେଜେବାପା କିଛି କହୁ ନାହାଁନ୍ତି ଏବଂ ତାଙ୍କ ଆଖି ମଧ୍ୟ ଖୋଲା ଅଛି |

ପ୍ରଶାନ୍ତ - ତୁମେ ଭୟଭୀତ ହୁଅ ନାହିଁ, ତୁମେ ତୁମର ଠିକଣା କୁହ, ଆମେ ବର୍ତ୍ତମାନ ଆସୁଛୁ

ଇନ୍ସପେକ୍ଟର ପ୍ରଶାନ୍ତ ତାଙ୍କ ଟିମ୍ ସହିତ ନିର୍ଦ୍ଦିଷ୍ଟ ସ୍ଥାନରେ ପହଞ୍ଚିଥିଲେ, ଏହା ଏକ ସମାଜ, ଯେଉଁଠାରେ ସମସ୍ତେ ଜାଗ୍ରତ ଥିଲେ, ଫ୍ଲାଟ ପ୍ରଶାନ୍ତଙ୍କ ସଂଖ୍ୟା 113 ଥିଲା।

ପ୍ରଶାନ୍ତ - ଆପଣ ଆମକୁ ଡାକିବାର କାରଣ ବତାଇବେ କି?

ମନୋଜ - ଜୀ, ମୋ ଜେଜେବାପା ସେହି କୋଠରୀରେ ଅଛନ୍ତି, ଡାକ୍ତର ଚେକଅପ୍ କରିଛନ୍ତି, ସେ ଆଉ ନାହାଁନ୍ତି |

ଯେତେବେଳେ ଇନ୍ସପେକ୍ଟର ଅନ୍ୟ ଏକ କୋଠରୀକୁ ଯାଇ ଦେଖିଲେ, ସେ ପ୍ରାୟ 75 ବର୍ଷର ଜଣେ ବୃଦ୍ଧଙ୍କ ଶଯ୍ୟା ଉପରେ ଶୋଇଥିଲେ, ଯାହାଙ୍କ ଆଖି ଖୋଲା ଥିଲା ସେ ଆକାଶକୁ ଚାହିଥିଲେ , ଏହା ସ୍ପଷ୍ଟ ଯେ ଏହା ଏକ ସାଧାରଣ ମୃତ୍ୟୁ ନୁହେଁ |

ଇନ୍ସପେକ୍ଟର - ସେମାନଙ୍କର ନାମ କ’ଣ ? 

ମନୋଜ - ହଁ, ଶ୍ରୀକାନ୍ତ ଶର୍ମା

ଇନ୍ସପେକ୍ଟର- ଆପଣ ଏହା କେବେ ଜାଣିଲେ

ମନୋଜ- ବାସ୍ତବରେ ମୁଁ ଏଠାରେ ରହେ ନାହିଁ, ମୋତେ ଜେଜେବାପାଙ୍କର ତଦାରଖକାରୀ ଦିଦି ଡାକିଲେ |

ଏହା କହି ମନୋଜ ସେହି 35 ବର୍ଷିୟା ଦେଖାଯାଉଥିବା ସୁନ୍ଦର ମହିଳାଙ୍କୁ ସୂଚାଇ ଥିଲେ, ଇନ୍ସପେକ୍ଟର କିଛି କହିବା ପୂର୍ବରୁ ମହିଳା ଜଣକ ନିଜେ କହିଥିଲେ।

ଦିଦି (ଜେଜେବାପାଙ୍କର ଯତ୍ନ ନେଉଥିବା) - ସାର୍, ମୁଁ ଅନ୍ୟ ଏକ କୋଠରୀରେ ଶୋଇଥିଲି, ରାତି ଅଧରେ ଯେତେବେଳେ ମୁଁ ବାବୁଜୀଙ୍କୁ ଔଷଧ ଦେବାକୁ ଆସିଥିଲି, ମୁଁ ଏସବୁ ଦେଖିଲି ।

ଇନ୍ସପେକ୍ଟର- ମୋତେ ଗୋଟିଏ କଥା କୁହ ମନୋଜ ତୁମେ ତୁମ ଦାଦାଙ୍କ ସହିତ ରୁହ ନାହିଁ

ମନୋଜ- ଏହା ସେପରି ନୁହେଁ, ମୋର ପିତାମାତାଙ୍କ ମୃତ୍ୟୁ ପରେ ମୋ ଜେଜେବାପା ମୋତେ ଲାଳନପାଳନ କରିଥିଲେ, ମୁଁ ଏକ କର୍ପୋରେଟ କମ୍ପାନୀରେ କାମ କରେ, ଯେଉଁଥିପାଇଁ ମୋତେ ବାରମ୍ବାର ରହିବାକୁ ପଡେ, ଦିଦି ଫେରିବା ସମୟରେ ମୁଁ ବିମାନ ବନ୍ଦରରେ ଥିଲି | ମୁଁ ଫୋନ୍ ପାଇଲି ।

ଇନ୍ସପେକ୍ଟର- ଆପଣ କାହାକୁ ସନ୍ଦେହ କରନ୍ତି ।

ମନୋଜ - ଏହି ଚଟାଣରେ ଚାରୋଟି ଫ୍ଲାଟ ଅଛି, ବାହାରୁ ଆସିବା କାହା ପାଇଁ କଷ୍ଟକର, ସୁରେଶ ତାଙ୍କ ପତ୍ନୀଙ୍କ ସହ 103ରେ ରୁହନ୍ତି | ଦାଦା କେବଳ ତାଙ୍କ ସହ କଥା ହୋଇଥିଲେ - ଆପଣ ତାଙ୍କୁ ପଚାରିପାରିବେ |

ଇନ୍ସପେକ୍ଟର - ଠିକ ଅଛି, ଯଦି ତୁମେ ଅନ୍ୟ କିଛି ମନେ ରଖ, ତେବେ ନିଶ୍ଚିତ ଭାବରେ କୁହ

ଇନ୍ସପେକ୍ଟର ସାମ୍ନାରେ ଥିବା ଫ୍ଲାଟକୁ ଯାଇଥିଲେ |

ଇନ୍ସପେକ୍ଟର - ତୁମର ନାମ ସୁରେଶ

ସୁରେଶ- ହଁ ଆଜ୍ଞା , କିନ୍ତୁ ଆମେ ଏଥିରେ କିଛି କରିନାହୁଁ ଏବଂ ଆମେ କିଛି ଜାଣି ନାହୁଁ, ଶ୍ରୀକାନ୍ତ ମଉସାଙ୍କ ସହିତ ଆମର ବହୁତ ଭଲ ବ୍ୟବହାର ଥିଲା, ଆମେ ଏସବୁ ଜାଣୁ, ଆପଣ କାହାକୁ ପଚାରି ପାରିବେ |

ଇନ୍ସପେକ୍ଟର - ଆପଣ ସେମାନଙ୍କ ବିପରୀତ ଫ୍ଲାଟରେ ରୁହନ୍ତି, ଆପଣ ନିଶ୍ଚୟ କିଛି ଦେଖିଥିବେ

ସୁରେଶ- ନା, ମଧ୍ୟରାତ୍ରିରେ କେହି କ’ଣ ଜାଣିବେ |

ଇନ୍ସପେକ୍ଟର 111– ରେ ରହୁଥିବା ମାଡ୍ରାସୀ ପରିବାରରେ ପହଞ୍ଚିଥିଲେ ଆପଣଙ୍କ ନାମ କ’ଣ

 ସାର୍ ମୋର ନାମ ମୋର୍ଗାନ୍ ବାଲା

ଇନ୍ସପେକ୍ଟର - 101ରେ ରହୁଥିବା ମାମୁଁ ଙ୍କ ସହିତ ତୁମର ସମ୍ପର୍କ କ’ଣ ଥିଲା ।

ମୁରୁଗାନ୍ - ସାର୍, ଆମର ଏତେ ବଡ ସଙ୍ଘର୍ଷ ଗଡା ନଥିଲା ଯେ ଆମେ କାହାର ଜୀବନ ନେଇଯିବୁ , ପ୍ରକୃତରେ ଆମେ ଆମିଷ ଖାଇଥାଉ ଯାହା ଶ୍ରୀକାନ୍ତ ମଉସା ପସନ୍ଦ କରୁନଥିଲା, ଏବେ ଦେଖନ୍ତୁ ଆମ ଘରେ କଣ ଖାଉ |

ଇନ୍ସପେକ୍ଟର ପ୍ରଶାନ୍ତ ମୃତ ଶରୀର କୁ ପୋଷ୍ଟମର୍ଟମ ପାଇଁ ପଠାଇଲେ, ସକାଳେ ସେ ନିଜେ ବହୁତ ଥକି ଯାଇଥିଲେ ତେଣୁ ସେ ତାଙ୍କ ଘରକୁ ଚାଲି ଯାଇଥିଲେ।

ତଦନ୍ତ ଚାଲିଥିଲା, ଦିନେ ମନୋଜ ପୋଲିସ ଷ୍ଟେସନରେ ପହଞ୍ଚିଥିଲେ।

ମନୋଜ- ଇନ୍ସପେକ୍ଟର ସାବ, ଯେଉଁଠାରେ ଆପଣଙ୍କର ଅନୁସନ୍ଧାନ ପହଞ୍ଚିଛି, ଏହା ହତ୍ୟା କିମ୍ବା ସାଧାରଣ ମୃତ୍ୟୁ

ଇନ୍ସପେକ୍ଟର- ନା, ଏହା କୌଣସି ପ୍ରକାରେ ସାଧାରଣ ମୃତ୍ୟୁ ଭଳି ମନେ ହେଉନାହିଁ, ଆମେ ଅନେକ ଦିଗରୁ ଅନୁସନ୍ଧାନ କରୁଛୁ, ପୋଷ୍ଟମର୍ଟମ ରିପୋର୍ଟର ବାକି ଆସିବା ପରେ ହିଁ କୁହାଯାଇପାରେ |

ପ୍ରାୟ 10 ଦିନ ପରେ ରିପୋର୍ଟ ଆସିଲା, ଏତେ ଦିନ ମଧ୍ୟରେ ଇନ୍ସପେକ୍ଟର ମଧ୍ୟ ତାଙ୍କର ଅନୁସନ୍ଧାନ ଶେଷ କରି ସୋସାଇଟି ରେ ପହଞ୍ଚି ସମସ୍ତ ପଡ଼ୋଶୀଙ୍କୁ ଡାକିଲେ।

ମନୋଜ- ଇନ୍ସପେକ୍ଟର ସାର୍, ଆପଣ କାହିଁକି ସମସ୍ତଙ୍କୁ ଏହିପରି ଡାକିଲେ, ଆପଣ ହତ୍ୟାକାରୀ ବିଷୟରେ ଜାଣିଛନ୍ତି କି?

ଇନ୍ସପେକ୍ଟର - ହଁ, ହତ୍ୟାକାରୀ ଆପଣଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ ଜଣେ, ଶ୍ରୀ ସୁରେଶ, ଯିଏ ଆପଣଙ୍କ ଘରେ ନିଦ ବଟିକା ଖାଏ |

ସୁରେଶ- ଏମିତି କେହି ନୁହେଁ

ଇନ୍ସପେକ୍ଟର - ତେବେ ସେଦିନ ଆମେ କିପରି ତୁମର ଡଷ୍ଟବିନରୁ ଶୋଇବା ବଟିକା ଖାଲି ଖୋଳ ପାଇଲୁ, ଏବଂ ତୁମେ ମୁର୍ଗାନ ପରିବାର ବିଷୟରେ କହିଥିଲ କିନ୍ତୁ ନିଜ ବିଷୟରେ କହିବାକୁ ଭୁଲିଗଲେ |

ସୁରେଶ- ମୁଁ ବୁଝି ପାରୁ ନାହିଁ

ଇନ୍ସପେକ୍ଟର - ମୁଁ ପ୍ରକୁତ ସତ୍ୟ କଥା କହୁଛି , ବାସ୍ତବତା ହେଉଛି ଯେ ତୁମେ ବିବାହ ପୂର୍ବରୁ ଏକ ଝିଅକୁ ଭଲ ପାଉଥିଲ, କିନ୍ତୁ ପରିବାରର ଚାପରେ ତୁମେ ଅନ୍ୟ ଝିଅକୁ ବିବାହ କରିଥିଲ, କିନ୍ତୁ ଦିନେ ସେହି ଝିଅ ତୁମ ଜୀବନରେ ଫେରି ଆସିଲା |

ସୁରେଶ - ତୁମେ କ’ଣ କହୁଛ, ତୁମର କେଉଁ ପ୍ରମାଣ ଅଛି ।

ଇନ୍ସପେକ୍ଟର - ସେଠାରେ ମଧ୍ୟ ପ୍ରମାଣ ଅଛି ଏବଂ ସାକ୍ଷୀମାନେ ମଧ୍ୟ ଆସିବେ, ସେହି ଝିଅଟି ଆଉ କେହି ନୁହଁନ୍ତି, ବିବାହର ବହୁ ବର୍ଷ ପରେ, ଯେତେବେଳେ ତୁମେ ଶ୍ରୀକାନ୍ତ ଙ୍କ ଘରେ ତୁମର ଫୁଲମାଳା କୁ ଦେଖିଲ, ସେତେବେଳେ ତୁମର ପୁରୁଣା ଇଚ୍ଛା ଜାଗ୍ରତ ହେଲା, ତୁମେ ଫୁଲମାଳାଙ୍କୁ ପାଇବାକୁ ଚାହୁଁଥିଲ | ଫୁଲମାଳା ମଧ୍ୟ ତାଙ୍କ ବିବାହିତ ଜୀବନରେ ଖୁସି ନଥିଲେ, ସେ ମଧ୍ୟ ତୁମ ଜାଲରେ ପଡ଼ିଗଲେ |

ସୁରେଶ - ଯଦିଓ ଏହା ହୁଏ, ତେବେ ମାମୁଁଙ୍କ ହତ୍ୟା ସହିତ ଏହାର କ’ଣ ସମ୍ପର୍କ ଅଛି?

ଇନ୍ସପେକ୍ଟର - ତୁମକୁ ମଧ୍ୟ ନେବାକୁ ପଡିବ, ଯେତେବେଳେ ବି ତୁମେ ଫୁଲମାଳାଙ୍କୁ ଭେଟିବାକୁ ଚାହୁଁଥିଲ , ତୁମେ ତୁମ ପତ୍ନୀଙ୍କୁ ନିଦ ବଟିକା ଦେଉଥିଲ ଏବଂ ଅନ୍ୟ ପଟେ ମାଳା ଶ୍ରୀକାନ୍ତ ଙ୍କୁ ନିଦ ବଟିକା ମଧ୍ୟ ଦେଉଥିଲେ ଏସବୁ ଦୀର୍ଘ ଦିନ ଧରି ଚାଲିଥିଲା ​​| ସମୟ

ସେଦିନ ରାତିରେ ଆପଣ ମଧ୍ୟ ସମାନ କାର୍ଯ୍ୟ କରିଥିଲେ କିନ୍ତୁ ଶ୍ରୀକାନ୍ତ କ୍ଷୀର ଫିଙ୍ଗିଥିଲେ କାରଣ ଆମେ ତାଙ୍କ ଗ୍ଲାସରେ ନିଦ ବଟିକା ପାଇଲୁ କିନ୍ତୁ ତାଙ୍କ ଶରୀରରେ ନୁହେଁ |

ଯେତେବେଳେ ତୁମେ ରାତିରେ ମାଳାଙ୍କୁ ଭେଟିବାକୁ ଆସିଥିଲ, ଶ୍ରୀକାନ୍ତ ତୁମ ଦୁହିଁଙ୍କୁ ଏକାଠି ଦେଖିଲେ, ତୁମେ ତୁମର ଅନ୍ଧକାର ଶୋଷଣ ଲୁଚାଇବା ପାଇଁ ଅଙ୍କଲ ଙ୍କୁ ହତ୍ୟା କଲ |

ସୁରେଶ ଚିତ୍କାର କରି କହିଲା - ହଁ, ହଁ, ମୁଁ ତାଙ୍କୁ ହତ୍ୟା କରିଛି କାରଣ ମୁଁ ଫୁଲମାଳାକୁ ଭଲ ପାଉଥିଲି |

ଇନ୍ସପେକ୍ଟର- ତୁମେ କାହାକୁ ଭଲ ପାଅ ନାହିଁ, ଯଦି ତୁମେ ଚାହଁ, ତୁମେ ତୁମ ପତ୍ନୀଙ୍କୁ କହିଥାନ୍ତ, ଯଦି ସେ ତୁମକୁ ଛାଡପତ୍ର ଦେଇଥାନ୍ତେ, ତୁମେ ଏହି ଫୁଲମାଳ ଗ୍ରହଣ କରିଥାନ୍ତ |

କିନ୍ତୁ ତୁମେ ଦୁହିଁଙ୍କୁ ପାଇବାକୁ ଚାହୁଁଥିଲ, ଏହା ତୁମର ପ୍ରେମ ନୁହେଁ, ଏହା ଅନ୍ୟ କିଛି, ଏକ ଛୋଟ କଥା ଉପରେ, ତୁମେ ଜଣେ ବୃଦ୍ଧଙ୍କ ଜୀବନ ନେଇଛ, ଆଇନ ତୁମକୁ କଠୋର ଦଣ୍ଡ ଦେବ |

ଏହା କହିବା ପରେ କନଷ୍ଟେବଳ ସୁରେଶଙ୍କୁ ଗିରଫ କରି କାରରେ ବସିଥିଲେ। ତାଙ୍କର ଗୋଟିଏ ଇଚ୍ଛା ସଂପର୍କରେ ଦୁଇଟି ପରିବାର ନଷ୍ଟ ହୋଇଯାଇଥିଲେ |