ଧାଡ଼ିଏ ପ୍ରେମ

ତୁମ ମୋ ଭିତରେ କେବେ ପାର୍ଥକ୍ୟ ନଥିଲା ସାମଞ୍ଜସ୍ୟ ବହୁତ୍ ଥିଲା । ତୁମ ଲାଜ କରିବାର କଳା ଓ କିଛି ନ ଭାବି ମୁଣ୍ଡ ହଲେଇ ଦେବା ର ଲକ୍ଷଣ ମୋତେ ଆକୃଷ୍ଟ କରିଥିଲା । ଜାଣିଥିଲି କେବେ ତ ଆମର ଭେଟ ହେବ ଅଲକ୍ଷ୍ୟରେ ହେଉ ନା କାହିଁ ତୁମେ ମୋତେ ନୋଟିସ କରିବ ଭିଡ଼ ଭିତ ରେ । ଶେଷ ରେ ସେଇଆ ହିଁ ହେଲା ତୁମେ ଆସିଲ ମୋ ଧଡ଼ିକିଆ ପ୍ରେମ ହୋଇ ଭିଡ଼ ଭିତରୁ, ନିଜର ରାତି ୧୧ ବେଳ ଯାଏ ଅକୁହା କଥା ର ଆସର ଛାଡି ତୁମେ ଆସିଲ। ସତ ରେ ଆମ ଭିତରେ ବହୁତ୍ ସାମଞ୍ଜସ୍ୟ ଥିଲା ଗୋଟିଏ ଖାଇବା ପସନ୍ଦ, ଗୋଟିଏ ଭଳି ଦୁଇ ଜଣ ଲୋକଙ୍କ ସହ ମିଶିବ ରେ ନା ପସନ୍ଦ । ଘନିଷ୍ଠ ତା ବଢ଼େଇବା ନଥିଲା, ଦୂରେଇ ଯିବାର ଡର ଆଜି ବି ଅଛି ମୋ ମନ ରେ ହେଲେ ଦୁରେଇବିନି ମନ ରେ ତୁମେ ଯେ ଅଛ। ଓଉ ଗଛ ର ଭୂତ ଆମ ସାକ୍ଷୀ ରହିବ ଯେବେ ବି ମନେ ପଡିବି ଓଉ ଗଛ କୁ ଦେଖି ହସି ଦେବ । ଜାଣିଛି ମୁଁ ମନେ ପଡିବନି ତୁମର, କଷ୍ଟର ନିଷିଦ୍ଧ କୋଠରୀ କୁ ତୁମ କୁ ଠେଲି ଦେଲା ବେଳେ ମୋତେ ବି ଦୁଃଖ ହେଇ ଥିଲା ବହୁତ୍ । ଯେବେ ବି କଟୁ କଥା କହି ଦେଇଛି ତୁମ କୁ ନୁହେଁ ନିଜ କୁ କୁହେ, କାରଣ ଜାଣିଚ ଆମ ଭିତର ର ଦୂରତା ମୋତେ କଷ୍ଟ ଦିଏ । ସ୍ବପ୍ନ ବଡ଼ ନଥିଲା ମୋର ହେଲେ ମୁଁ ବେରୋଜଗାର ଥିଲି ଆଉ ତୁମେ ବିବାହ ଅସନ୍ନ ଝିଅ । ମନ ଟା ଆନ୍ଦୋଳିତ ହେଇ ଥିଲା ସତେ ତୁମ କଥା ଶୁଣି, ହୁଏତ ତୁମର ମନେ ନଥିବ ବୋଧେ । ଭଗବାନ୍ ଙ୍କୁ ସାକ୍ଷୀ ରଖି କହୁଚି ମୁଁ କେବେ ବି ତୁମର ଫାଇଦା ନେବାକୁ ଚାହିଁନି । ତୁମେ ମୋତେ କେବେ ଚିହ୍ନି ପାରିଲାନି ସେଇ ଅବଶୋଷ ମୋର ଆଜି ବି ମନ ରେ ଅଛି । ତୁମ ଅଭିମାନ ଭରା ରାଗ ମୋତେ ଭଲ ପାଇବାର ଘନିଷ୍ଠ ତମ ସ୍ତର ଲାଗୁଥିଲା । ହେଲେ ମୁଁ ନିରୁପାୟ ଚେଷ୍ଟା ହୀନ ଥିଲି, ଭାଙ୍ଗି ପଡିଥିବା ଗୋଟେ ବୃକ୍ଷର ଡାଳ ଭଳି ନା ନିଜ ପୂର୍ବାବସ୍ଥା କୁ ଫେରି

ପାରୁଥିଲି ନା ନିଜ କୁ ମିଶେଇ ପାରୁଥିଲି ମାଟିରେ । ମୋ ମନ ରେ ସନ୍ଦେହ ଥିଲା କାଳେ ତୁମେ ଆଉ ମୁଁ ହାରିଯିବା ଗୋଟେ ସମୟ ରେ ସମ୍ପର୍କ ର ଘନ କୁହୁଡି ଭିତରେ । ମୁଁ କେବେ ମିଛ କୁହେନି ହେଲେ ତୁମ କୁ କହିଛି ଆମ ପାଇଁ ନୁହେଁ ତୁମ ପାଇଁ କାହିଁ ଜାଣିଚ ମୁଁ ଆଜି ବି ଚାହେଁ ତୁମେ ଖୁସି ରେ ରୁହ । ତୁମ ଜନ୍ମ ଦିନ ମୁଁ ଭୁଲି ଯାଏ ହେଲେ ମନେ ରଖି ନ ପାରିବାର କଷ୍ଟ ବି ଥାଏ । ହଁ ମୁଁ ଟିକେ ରାଗି ଟିକେ ଟିକେ କଥା ରେ ରାଗି ଯାଏ ହେଲେ ତୁମେ ମୋ ଉପରେ ରାଗି ଗଲେ ମୋତେ ମୋ ମନ ଭିତରେ ତୁମ ପ୍ରେମ ର ସ୍ପର୍ଶ ବୋଧ ହୁଏ । ତୁମେ କାହାର ହେଇ ପାରିବନି କହିଥିଲି ନା ! ଜାଣିଚ କାହିଁକି ? କାରଣ ତୁମେ ମୋର ହେଇ ସାରିଥିଲ, ମୁଁ ଭାବୁଥିଲି ତୁମେ ଉତ୍ତର ରେ କହିବା ମୁଁ ତ ତୁମର ଆଉ କାହାର କଣ ହେବା ଦରକାର ? ଜାଣିଚ ଆମ ଦୁଇ ଜଣକର ସମାନ୍ ଗୁଣ ତୁମେ ବି ମୋ ଭଳି କିଛି ନ ବୁଝି ରାଗି ଯାଅ । ମୁଁ ଯେତେ ତୁମ ଗାଳି ଶୁଣିଲେ କି ତୁମ କୁ ଗାଳି କଲେ ମଧ୍ୟ ନିଜ କୁ ଦୂରେଇ ପାରିନଥିଲି ତୁମ ଠୁ, କାରଣ ନିଜ ଲୋକ ସାମ୍ନା ରେ ତଳକୁ ଖସି ଯିବାରେ ବେଳେ ବେଳେ ଖୁସି ଅନୁଭୂତ ହୁଏ । ତୁମେ କଣ ଆଜି ବି ଭାବୁଛ ମୁଁ କେବେ ତୁମ କୁ ଛାଡି ଚାଲି ଯିବାର ଲକ୍ଷ୍ୟ ରେ ଥିଲି ? ମୁଁ ତ ପ୍ରେମ ର ପରୀକ୍ଷା କେବେ ଦେଇନି ହେଲେ ପ୍ରଥମ ପରୀକ୍ଷା ରେ ଅସଫଳ ହେଲି ଆଉ ତୁମେ ପ୍ରଥମ ଶ୍ରେଣୀ ରେ ଉତ୍ତୀର୍ଣ୍ଣ ହେଲ । ତୁମେ ମିଛ କହି ୧୦୦ ନମ୍ବର ପାଇ ଉତ୍ତୀର୍ଣ୍ଣ ହେଲ ମୋ ପରୀକ୍ଷା ଖାତା ରେ ଆମ ପ୍ରେମ ର ବର୍ଣ୍ଣନା ନ କରି ପାରି ମୁଁ ଧାଡିକ ରେ ଲେଖି ହାରିଗଲି । ଦୁଃଖ ନାହିଁ ମ ଖୁସି ଅଛି ହେଲେ ମନ ଟା ଟିକେ ଆନମନା ହେଉଛି ହୁଏତ ତୁମ କଥା କୁ ପାଶୋରିବା ରେ ତାକୁ କଷ୍ଟ ବୋଧ ହୋଇ ପରେ, ତଥାପି ମୁଁ ଚେଷ୍ଟା କରିବି ତାକୁ ଭଳେଇ ଦେବା ପାଇଁ । କାରଣ ତୁମେ ତ ମୋ ପାଇଁ ଆଜି ବି ସେଇ ହେଇ ରହିବ ଯାହା ହେଇ ଥିଲ, ପୁଣି ତୁମ ସ୍ମୃତି ସବୁ କୁ ସାଉଁଟି ରଖିବି, ପ୍ରତାରଣା ଦେଇଥିବା ଅଭିଯୋଗ ରେ ନିଜ ମନ କୁ ବନ୍ଦୀ କରି ଦଣ୍ଡ ଦେବି । ତୁମେ ତୁମ ପ୍ରେମ ର ସଫଳତା ର ଖୁସି ମନାଉଥିବା ବେଳେ ମୁଁ ବିଫଳ ହେଇ ମଧ୍ୟ ତୁମ ସଫଳତା ଦୀର୍ଘ ସ୍ଥାୟୀ ହେଉ ବୋଲି ମନାସିବି। ତୁମେ ମୋର ସେଇ ବର୍ଣ୍ଣନା ହୀନ ଧାଡିଏ ପ୍ରେମ ହେଇ ରହିବ ...।