ଆମ ଛବିଳ ମଧୁ ବର୍ଣ୍ଣବୋଧ

ଆମେ ଆମ ପିଲାବେଳେ ଓଡ଼ିଆ ଅକ୍ଷର ଶିଖିବା ପାଇଁ 'ଛବିଳ ମଧୁ ବର୍ଣ୍ଣବୋଧ ବହି ପଢ଼ୁଥିଲୁ । ଏପରିକି ପ୍ରତ୍ୟେକ ଓଡ଼ିଆ ଆଜି ଯେଉଁ ସ୍ଥାନରେ ଥାଆନ୍ତୁ କି ଯେଉଁ ପଦ ପଦଵୀରେ ଥାଆନ୍ତୁ ସମସ୍ତେ ଏଇ ବହି ତାଙ୍କ ପିଲାବେଳେ ନିଶ୍ଚିତ ଭାବରେ ପଢ଼ିଥିବେ । ଗୋଟିଏ ଅଭୁଲା ଅତୁଟ ସମ୍ପର୍କ ଯୋଡି ହୋଇଯାଇଛି ଏଇ ବହି ସହିତ ।ବୋଧହୁଏ ଆଜି କାଲିର ଛୁଆ ମାନେ ଏଇ ବହି ବିଷୟରେ ବିଶେଷ କିଛି ଜାଣି ନଥିବେ । କାରଣ ବାପା ମା' ତ କେବଳ ଇଂରାଜୀ ଭାଷା ପ୍ରତି ଧ୍ୟାନ ଦେବାକୁ ପରାମର୍ଶ ଦେଲେ, ଛୁଆ ଗୁଡା ଅବା କ'ଣ କରିବେ?ଆଧୁନିକତାର ଛାପ ଏବଂ ତାର ଜାଲରେ ଆମେ ଏମିତି ଛନ୍ଦି ହୋଇଗଲୁ ଯେ, ନିଜ ଭାଷା, ଜାତି ଆଉ ମାଟିକୁ ଭୁଲିବାକୁ ଲାଗିଛୁ । କିନ୍ତୁ ଗୋଟିଏ କଥା, ଅନ୍ୟ ଭାଷା ଶିଖିବା ଆଗରୁ ପ୍ରଥମେ ନିଜ ଭାଷାରେ ପାରଦର୍ଶିତା ଲାଭ କରିବା ନିତାନ୍ତ ଆବଶ୍ୟକ । ନହଲେ ଗୋଟିଏ ଓଡ଼ିଆ ପ୍ରାଣ କେବେ ଏପରି କହିବାକୁ ସାହସ କରନ୍ତାନି - 'Sorry I can't speak Odia' or ' I am weak in Odia'..... । ଏପରି ବହୁତ ଥର ଶୁଣିବାକୁ ମିଳେ ।

ଜଣେ ଓଡ଼ିଆ ଯଦି କହିବ 'ମୁଁ ଓଡ଼ିଆରେ ଦୁର୍ବଳ' ତାହାଲେ କିଏ ଆମ ଭାଷା ଆଉ ଜାତିକୁ ଜୀବିତ ରଖିବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କରିବ ?