ଉଜ୍ଜ୍ବଳ ଦୀପ

ଏ ସଞ୍ଜୁଆ ଶୀତଳ ସ୍ପର୍ଶ

ତାହାକୁ ଦୂର କରିବାକୁ

ମିଞ୍ଜି ମିଞ୍ଜି ଆଲୋକର ସମ୍ଭାର

ବାର୍ତ୍ତା ବହନ କରେ ଓ ବାର୍ତ୍ତା ଦେଇଥାଏ

ହେ ଅମୃତର ସନ୍ତାନଗଣ !

ଦେଖ ତ ସ୍ଵକୀୟ ଦହନରେ 

ମୁଁ କିପରି ଉଜ୍ଜବ ମୁଖରେ ତୁମକୁ ସ୍ବାଗତ କରୁଛି

ପୃଥିବୀ ବକ୍ଷରୁ ଦୂରେଇ ଦେବାକୁ ଚାହୁଁଛି 

ହିଂସା, ଦ୍ୱେଷ, କ୍ଳେଶ ଓ କାଳିମାକୁ

ଉଠ, ନିଦ୍ରା ତେଜି ତମିସ୍ରାର ବନ୍ଧନ ଛିନ୍ନ ହେଉ ।

କ୍ଷତ  ବିକ୍ଷତ ଶତ୍ରୁ ସନ୍ତ୍ରାସିତ ମୋ ପୂଣ୍ୟ ଭୂମି ଭାରତ‌ 

ମୁଖରେ ଟିକିଏ ଆଶାର ଆଲୋକ ଜଗାଇ ଦିଅ

ଅରାଷ୍ଟ୍ରିୟ ଶକ୍ତିକୁ ଦମିତ କରି 

ମାତୃଭକ୍ତିର ଦୀପାଳି ଜାଳି ଦିଅ 

ଅଶ୍ରୁସିକ୍ତା ପରା ମୋ ଭାରତ ମାତା ।

ଆମେ ଆଜି ପରାଙ୍ଗ ପୃଷ୍ଟପରି 

ଅରାଷ୍ଟ୍ରିୟ ଶକ୍ତିର କବ୍ଜାରେ 

ଦୀପଟିଏ ସିନା ଆମେ ଦାନ କରନ୍ତି 

ଅତୃପ୍ତ ମହାତ୍ମା ଏ ବେ ବି ଅତୃପ୍ତ 

ଉତ୍ତରାଧିକାରୀ ଯଦି ସନ୍ତ୍ରସ୍ତ ,

କିପରି ତାଙ୍କର ଆତ୍ମା ତୃପ୍ତ ହେବ ଯେ

ଯଦି ଭାରତର ପ୍ରତ୍ୟେକ ସନ୍ତାନ ମୁଖରେ ଉଜ୍ଜ୍ବଳ ଦୀପ୍ତି

ଖେଳି ନ ଉଠିବ 

ଅଭିଷିକ୍ତ ମହାମାନବର ଅଭିପ୍ସା ଆନନ୍ଦରେ ଉଛୁଳି ନ ଉଠିବ

ଦୀପର ସମ୍ଭାର କଣ ଦୂର କରି ଦେଇପାରିବ ?

ଜନ୍ମ ମାଟିର ରୂପ ,ରସ,ଗନ୍ଧେ

ଆମ ଶରୀର ପରା ପରିପୁଷ୍ଟ 

ଆମେ କେମିତି ଭୁଲି ଯିବାଯେ, 

ମାତୃଭୂମିର ସେହି ସ୍ନେହ ବୋଳା ଆଶ୍ଳେଷକୁ ।

ଆମ ଦୀପଦାନ ମଧ୍ୟରେ‌ ପୂରି‌ରହୁ ଅଫୁରନ୍ତ ମାତୃଭକ୍ତି ।

ଆମେ ଆହ୍ବାନ କରିବା ଶକ୍ତି ମୟୀ ଜନନୀ ମହାକାଳୀଙ୍କୁ

ପୁଣି ଶାନ୍ତି, ମୈତ୍ରୀ ବୈଭବ ଶାଳୀ 

ରାଷ୍ଟ୍ରରେ ଝଲସି ଉଠିବ ପୁଣ୍ୟମୟୀ ଭାରତ 

ମାଆର ମୁଖରେ ଆନନ୍ଦ ଉଜ୍ଜ୍ବଳ ରେଖାଟିଏ କୁଟି ଉଠିବ ।