ସ୍ପନ୍ଦିତ ଜୀବନ

ପିଠି ଥାପୁଡେଇବାକୁ

ନାହାନ୍ତି କେହି

ଚାରି ପଟ ଶୂନ୍ୟତା !

ତଥାପି ତମ ବାଟ ଚାଲିବା ଦେଖି ମୁଁ

କାବା !

ଚନ୍ଦନ ହୃଦୟ ଖୋଜୁଚି

ଶୀତ ସକାଳ ର ଫୁଲ ପରି

ହେଇଥିବ ପ୍ରୀତି ଭରା ଆସ ଗପିବା

ଯିଏ ଯେଉଁଠି ଅଛ ସଜ ହୁଅ

ଏବେ ଖୋଜା ଚାଲିଚି ହୃଦୟ ॥

ଗପ ଭିତରେ ହୁଏତ ମିଳି ଯାଇପାରେ

ମହୁ ଫେଣା ସ୍ପନ୍ଦନ

ଧୀର ପବନରେ ଝୁଲୁ ଥିବା

ପତ୍ର ର ଗହଳ ପଣ ॥