ସଂକଳ୍ପ ସନ୍ଧ୍ୟାଦୀପର

ତୁମେ ଦେଇଥିବା  ସଳିତାକୁ ଛୁଇଁ

    ନେଉଛି ଆଜି ଶପଥ ।

ତାଆରି ଆଲୋକେ ତୁମକୁ ସଜେଇ

    ଦେଖିବି ନୂଆ ପ୍ରଭାତ ।।

ସେଇ ପ୍ରଭାତର ଉଷା ଆଲୋକରେ

    ତୁମ ମିଞ୍ଜି ମିଞ୍ଜି ମୁହଁ ।

ଅତି ଯତନରେ  ରଙ୍ଗ ଭରିଦେବି

    ଲିଭିଯିବ ତୁମ ଲୁହ ।।

ଲୁହ ସବୁ ତୁମ   ପିଇ ପିଇ ଯିବି

    ବଦଳରେ ଦେବି ହସ ।

ତୁମେ ହସୁଥିବ   ଅଗଣା ହସିବ

   ନ ରହିବ କେବେ କ୍ଳେଶ ।।

ବନ୍ଧୁ ଭାବିଛି ମୁଁ,   ଭାବି ଚାଲିଥିବି

    କରି ମୋ' ମନର ମିତ ।

ଯେଉଁ ରୂପରେ ବି  ଆମ ଏ ବନ୍ଧନ

    ଦୁନିଆ ଜିତିବ ସତ ।।

ମିଛ ଦୁନିଆରେ କେ ନୁହେ ନିଜର

    ସବୁ ଖାଲି ଦେଖାଣିଆ ।

ନିଜର ଭାବିଛି   ଭାବି ଚାଲିଥିବି

   ନୁହେ ଭାବ ଦି' ଦିନିଆ ।।

ମନ ଅଗଣାରେ  ସ୍ନେହଝର ଝରେ

    ହୋଇ ମନ ମନ୍ଦାକିନୀ ।

କେବେ ମନ୍ଦାକିନୀ କେବେ ତପସ୍ୱିନୀ

   କେବେ ପୁଣି ଅଭିମାନୀ ।।

ଅଭିମାନ ତୁମ   କଣେଇ କଣେଇ

    ମୋ' ସ୍ୱାଭିମାନକୁ ଚାହେ ।

ନୀରବେ ନୀରବେ ଗୋପନେ ଗୋପନେ

     ତୁମ ମନକଥା କୁହେ ।।

ସେଇ ସ୍ୱାଭିମାନ ମୋ' ସୂକ୍ଷ୍ମ ଦର୍ଶନ

    ଜୀବନରେ ଅବିଚ୍ଛେଦ୍ୟ ।

ତାକୁ ଛାଡି କ'ଣ  ବଞ୍ଚି ମୁଁ ପାରିବି

   ଲକ୍ଷ୍ୟ ମୋ' ସଦା ଦୁର୍ଭେଦ୍ୟ ।।

ଜାଣେ ମୁଁ ତୁମରି କେବେ ନୁହେଁ ସରି

     ତଥାପି ତୁମରି ପାଇଁ ।

ତୁମ ଜୀବନରେ ଆଲୋକ ଦେବାକୁ

    ଜଳୁଥିବି ଦୀପ ହୋଇ ।।

ତୁମେ ତ ତୁଳସୀ ଈଶ୍ୱର ପ୍ରେୟସୀ

   ମୁଁ ସାମାନ୍ୟ ସନ୍ଧ୍ୟା ଦୀପ ।

ହସି ହସି ମିଶି  ଅର୍ପି ଦେଇଯିବା

    ହୃଦୟ ଭକ୍ତି ସଂକଳ୍ପ ।।

ଦୁଃଖ ବି ଆସିବ ସୁଖ ବି ଆସିବ

    ଜୀବନ ଦୁଃଖ ସୁଖର ।

ଦୁଃଖରେ ଅଧୀର ସୁଖରେ ବିଭୋର

   ନୁହେ ରୀତି ଜୀବନର ।।

କର୍ମ ହିଁ ଜୀବନ  କର୍ମ ହିଁ ଧରମ

    କର୍ମ ପ୍ରମୁଖ ଈଶ୍ୱର ।

ଜୀବନର ଗତି  କର୍ମରେ ମୁକତି

    କର୍ମ ହିଁ ଶିବ ସୁନ୍ଦର !!