ସ୍ମୃତିର ଗାର

ସ୍ମୃତିର ପଟରୁ ହଜିନାହିଁ ଆଜି

ବାର ବରଷର ବାଳକ ବାଜି ,

କିଏ ଭରିଥିଲା ବାଳୁତ ମନରେ

ଦେଶପ୍ରେମ ବହ୍ନି ଉଠିଲା ଜାଗି  ||

ଜଗିବସିଥିଲା ଟିକି ନାଉରିଆ

ବ୍ରାହ୍ମଣୀ କୋଳରେ ଡଙ୍ଗାକୁ ବାହି,

କାନେ କହିଥିଲା ପରଜାମଣ୍ଡଳ

ବିଦେଶୀଙ୍କୁ ଘାଟ ନକର ପାରି  ||

ସବୁଦିନେ ଖେଳେ ବ୍ରାହ୍ମଣୀକୋଳରେ

ମନବ୍ୟଥା ଖୋଲି ତାକୁ କୁହଇ ,

ହସିଗାଇ ଖେଳି ବିତଇ ବାଳୁତ

ତା' ପରି ପିଲାଟେ ସଂସାରେ କାହିଁ ||

ସ୍ୱାଭିମାନ ତାର ପାସାଣର ଗାର

ଦାମ୍ଭୀକ ପଣରେ କିଏ ସେ ସରି ,

ଜାତୀୟତା ଧର୍ମେ ସପଥେ ଅଟଳ

ବିଶାଳ ହୃଦୟ ହୁଏ ତା ବାରି    ||

ବାହୁନି ବାହୁନି ନୀରବେ କାନ୍ଦୁଛି

ଏବେବି ବ୍ରାହ୍ମଣୀ ବାଜିକୁ ଖୋଜେ ,

ଦେଖିଛକି କିଏ ବାଜିଆକୁ ମୋର

କହିବ ଡାକୁଛି ବ୍ରାହ୍ମଣୀ ଏବେ    ||

ପ୍ରଜାମଣ୍ଡଳର ସଇନ ସାଜିଲା 

ରକତ ଧାରରେ ଲେଖିଲା ନାଆଁ,

ଇତିହାସେ ଆଜି ଅଲିଭା ରହିଲା

ନିଳକଂଣ୍ଠପୁର ଛୋଟିଆ ଗାଆଁ  ||

ଜାଳିଦେଇ ଗଲା ସ୍ମୃତିର ମସାଲ

ସେଦିନୁ ଜଳୁଛି ସଭିଙ୍କ ମନେ ,

ମରିବି ଅମର ରଖିଛି ସେ ଗାଥା 

ସବୁ ଓଡିଆଙ୍କୁ କହୁଛି କାନେ    ||

ଦେଶମାତୃକାର ସେବାଧର୍ମ ବ୍ରତ

ଜୀବନ ପଥରେ ରଖିଲେ ଧରି

ମରିବି ଅମର ରହିବ ମୋ ପରି

ଥିବାଯାଏ ବନ ପାହାଡ ଗିରି    ||

ଜନମ ଦିନରେ ହୃଦୟ କୋଣରୁ

ତବପାଦେ ଘେନପ୍ରଣାମ ଆମ ,

ଭାରତ ମାର ଗର୍ବ ଗୌରବ ଗାନ

କରୁଥାଉ ସଦା ତୁମରି ନାମ    ||