ଶୁଣ ମହିୟସୀ

ଶୁଣ ମହିୟସୀ କାନକୁ ଆଉଁସି

   ପଣତ ସଜାତି ଧର

ଲକ୍ଷେ ଦୁଃଶାସନ ଚିର ହରିବାକୁ

   ଅଟ୍ଟହାସ୍ୟେ ଆଗୁସାର ।

ଦ୍ୱାପର ଯୁଗରେ ଦୌପଦୀ ଡାକରେ

   କୃଷ୍ଣ ଆସିଥିଲେ ଧାଇଁ

ଘୋର କଳିକାଳେ କେହି ନ ଆସିବେ

  ନାଟକ ଦେଖିବେ ଚାହିଁ ।

ମେହେନ୍ଦୀ ହାତଟେ କରାଟେ କୁହାଟେ

  ଫଟେଇବ ଦୁଷ୍ଟ ନେତ୍ର

କୁଟିଳ ଶକୁନି ପଶା ଖେଳିବନି

   ଲାଙ୍ଗୁଡ ଜାକିବେ ତତ୍ର ।

ଅର୍ଦ୍ଧନଗ୍ନ ନାରୀ ବିଜ୍ଞାପନ ପ୍ରସାରୀ

  ଲଜ଼୍ଯାହୀନ। କୂଳଶୀଳା

ସଂସ୍କୃତି ସମ୍ଭାଳି ସରମ କରାଳି

   ଶଶକ୍ତିକରଣ ଜ୍ଵାଳା ।

ପୁରୁଷ ରାଜ୍ୟରେ ଅମାତ୍ୟ ନଷ୍ଟରେ

  ତୁଣ୍ଡ ଫିଟେନି ପ୍ରଜାର

ଲୁହବି ନିଜର ମାନେନା ଗୁହାର

 ଝରିବାକୁ ସଦା ତତ୍ପର ।

ବିପଦେ ଆପଦେ ଅସ୍ତ୍ର ଧରିବାକୁ

  ମତି ଶକ୍ତି ଦରକାର

ଶିକ୍ଷାଦୀକ୍ଷା ସାଥେ ଅର୍ଥ ସ୍ଵାଧୀନତା

  ମନୋବଳ ତତୋପର ।

ଯୁଗେ ଯୁଗେ ନାରୀ ସଂହାରକାରିଣୀ

  ଡେଉଁଗଲେ ତିନିଗାର 

ଅବଳା ଦୁର୍ବଳା ଦୂରେ ଫିଙ୍ଗି ଦିଅ

   ସମାଧାନ ସୂତ୍ର ଧର ।

ପୁରୁଷ ପିଠିରେ ଲାଉ ହେବ। ଛାଡ଼

  ନିର୍ମୁଳିଲତା ନୁହଁ କେବେ

ସବୁରି ବିଭାଗେ ଅଣ୍ଟାଭିଡ଼ି ଆଗେ

   ଦେଖେଇ ଦିଅ ଏବେ ।

ସଂସାର ଧାରଣ ଭୃଣ ସଂରକ୍ଷଣ

  ନୂତନ ଜୀବନ ଦାତ୍ରୀ 

ଆଡ଼ ଆଖି ଦେଖି ତାଡିଆଣ ସଖୀ

  କୁପୁରୁଷ ପାଇଁ କାଳରାତ୍ରୀ ।