ଶରତର ଆଗମନେ

ଝିପି ଝିପି ମେଘ ସରିଗଲା ଏବେ

ବରଷା ବିଦାୟ ନେଲା 

ଟିକି ଟିକି ଟୋପା ଶିଶିର ବିନ୍ଦୁ ଯେ 

ମରତକୁ ଛୁଇଁଗଲା   ||

ଦୁନିଆଟା ଆଜି ସୁନ୍ଦର ଲାଗୁଛି 

ଶରତର ଆଗମନେ 

ନଦୀ ପଠା ପରେ କାଶତଣ୍ଡୀ ଫୁଲ 

ମୁରୁକି ହସୁଛି ମନେ   ||

ସୁନୀଳ ଆକାଶ ଦିଶିଲାଣି ତୋଫା 

ଶୋଭାଶ୍ରୀରେ ବିମଣ୍ଡିତ 

କୁମୁଦିନୀ ହସେ ସରୋବର ତଟେ 

ଜହ୍ନକୁ ଦେଖି ଲଜ୍ଜିତ  ||

ସପନରେ ହଜେ ପାହାଡି ଝରଣା 

ମନରେ ଅଭୁଲା ପ୍ରୀତି 

ଜୋଛନାରେ ଭିଜି ଗାଇଯାଏ ଆଜି 

ଆନନ୍ଦରେ ମଧୁଗୀତି   ||

ଜଗତ ଜନନୀ ମାଆ ଦଶଭୁଜା 

ଆସିବେ ଧରା ପୃଷ୍ଠକୁ 

ଦୁର୍ଗତିନାଶିନୀ ଦୁଷ୍ଟକୁ ବିନାଶି 

ଉଦ୍ଧାରିବେ ଜଗତକୁ   ||

ସଭିଏଁ ଆସରେ ଆବାହନ କରି 

ଡାକିବା ମାଆ ଦୁର୍ଗାଙ୍କୁ 

ଜଗତର ଦୁଃଖ କରିଦେବେ ଦୂର 

ଆଶିଷ ଦେବେ ଆମକୁ  ||