ସବୁଜ ବାତ୍ସଲ୍ଯ

ମନ ତ ସବୁଜ

ବନ ତ ସବୁଜ

     ସବୁଜ ସବୁଜ ଧରା ,

ମନର ସବୁଜେ

ମମତା ବିରାଜେ

     ମାଆ ଆସୁଛନ୍ତି ପରା ।

ବରଷା ଯାଇଛି

ପ୍ରକୃତି ହସୁଛି

      ମହାନନ୍ଦେ ଶରତରେ ,

ନାନା ଜାତି ଫୁଲେ

ଗୁନ୍ଥି ଯତନରେ

      ମାଆକୁ ଡାକୁଛି ପୁରେ ।

ମାଆ ଆସେ ଝୁଲି

ଫୁଲେ ଫୁଲି ଫୁଲି

      ବରଷାକୁ ପଛ କରି ,

ନର୍ମଳ ଶୋଭାରେ

ମାଆଙ୍କ ଆଭାରେ

       ପ୍ରକୃତି ହସେ ଭାରି ।

ମାଆର ମମତା

ଅସରା କବିତା

       ସନ୍ତାନ ଲାଗି ଝରେ ,

ପ୍ରକୃତି ମାତାବି

ବାତ୍ସଲ୍ଯ ରେ ଭାବି

     ଚିର ସବୁଜରେ ଭରେ ।

ସବୁଜ ବସ୍ତ୍ରରେ

ବାତ୍ସଲ୍ଯ ପ୍ରେମରେ

      ଆସୁଛନ୍ତି ଦୁର୍ଗା ମାତ,

ମାଆ ଓ ମମତା

ପ୍ରକୃତିରେ ଯୁକ୍ତା

    ନାଚୁଛି ମର୍ତ୍ତ୍ୟେ ଶରତ ।