ପ୍ରିୟା-୮

ଏକାନ୍ତରେ ବସି

ଯେତେକ ରୂପସୀ 

କରୁଛନ୍ତି ଅନଶନ ,

ଈର୍ଷାରେ ଜଳି

ଭାଙ୍ଗନ୍ତି ଦର୍ପଣ

କରି ମିଥ୍ୟା ଅଭିମାନ ।

ତମେ ତାଙ୍କଠୁ ସୁନ୍ଦରୀ ବୋଲି

ଏକାଗ୍ର ଚିତ୍ତରେ ଏକ ଅଙ୍ଗୀ ବ୍ରତ

ନିଷ୍ଠାରେ ପାଳନ୍ତି ମିଳି ।

ଦେବେ ଆସନ୍ନ ଆଶଙ୍କା ଟାଳି ,

ଇପ୍ସିତ ପୁରୁଷ ତୁମକୁ ଦେଖି ଗୋ

ନଯାଆନ୍ତୁ ଆଉ ଢଳି ।

ଏକାମ୍ର କାନନେ ପାରିଜାତ ବନେ

ତମେ ସଜ ଫୁଟା ଶୁଭ୍ର କଳି

କୁହ , ପାରିବି କେମିତି ତୋଳି ?

ପ୍ରିୟା........।