ଫୋନି ନେଲା ସବୁ ଧୋଇ

  

   ବଈଶାଖ ମାସ ବାହାଘର ଋତୁ

      ଫୋନି କଲା ହଟହଟା

   ପୁଅବାଲା ଆଉ ଝିଅବାଲାଙ୍କର

      କପାଳଟା ସତେ ଫଟା ।

   

  ବରଯାତ୍ରୀମାନେ ବାଟ ଭାଙ୍ଗି ଗଲେ

      ଶୁଭିଲାନି ବାଜା ବାଣ

  ବରତ ଭିଜିଲା କନିଆ ଭିଜିଲା

      ବରଷା ହୋଇଲା ଟାଣ ।

  ଭୋଜିଭାତରେ ତ ପାଣିପସିଗଲା

      ସାଜସଜ୍ଜା ଗଲା ଧୋଇ

  ଭୋକିଲା ପେଟରେ  କୁଣିଆ ଫେରିଲେ

      ମଣ୍ଡପ ପାଖକୁ ଯାଇ ।

   ଭାଙ୍ଗିଗଲା ବେଦୀ ମୁକୁଳା ମଣ୍ଡପ

       ଜଳିଲାନି ସାତଦୀପ

   ରହିହେଲା ନାହିଁ ସହି ହେଲାନାହିଁ

     ଅଦିନିଆ ମେଘ କୋପ ।

   ତରତର ହୋଇ ମନ୍ତ୍ର ପଢି ନନା

      ସାରିଦେଲେ ବାହାଘର

   ରାତି ଥାଉଁଥାଉଁ ବର କନିଆ ତ

      ବାହୁଡିଲେ ନିଜ ଘର ।

   ରାତି ପାହିଥିଲେ ଫେରିବା ପାଇଁକି

       ବାଟତ ନଥାନ୍ତା କାହିଁ

   ଝଡତୋଫାନରେ ବାଟସାରା ସବୁ

       ଗଛ ପଡିଥିଲେ ଶୋଇ ।

   ଜୀବନରେ ଥରେ ବାହାଘର ମଜା

      ବର କନିଆଙ୍କ ପାଇଁ

   କେତେ ଆଶା କେତେ ସପନକୁ ସବୁ

      ଫୋନି ଆସି ନେଲା ଧୋଇ ।