ମିଛ ମୋହ

ହସର ଫ୍ଲାସଲାଇଟରୁ

ବିଚ୍ଛୁରିତ ହୋଇ ଆସୁଥିଲା

ପ୍ରେମର ପରିଭାଷା,

ଶୋକସନ୍ତପ୍ତ ତିମିରିତ ପ୍ରକୋଷ୍ଠରୁ

ପୁନଃଆବିଷ୍କୃତ ହେଲା

ବଞ୍ଚିବାର ମହୁଲି ନିଶା।

ହୃଦୟର କୋଠରିକୁ

ଭର୍ତ୍ତି କଲି

ଭୋଗ, ବିଳାସ

ଓ ଆଳସ୍ୟପୂର୍ଣ୍ଣ ଜିନିଷରେ,

ତେଣୁ ଭୁଲି ଗଲି

ଝାଡ଼ିବାକୁ-

ଦିନକୁ ଦିନ ବଢୁଥିବା

ବୁଢିଆଣୀର ବସା।

ଫୁସଫୁସ୍ ର ସ୍କାଏଲାଇଟ୍ ଦେଇ

ଧସେଇ ପଶି ଆସୁଥିଲା

ଫର୍ଚ୍ଚା ଆଲୁଅ ଓ

ଖୁସିର ଧଳା ରଶ୍ମିଗୁଚ୍ଛ ,

କିନ୍ତୁ ଅଦୃଶ୍ୟରେ

ଛାଇଗଲା ଅନ୍ଧକାର!!

କଳଙ୍କିତ ଏବେ ନାଶା।

ସତରେ!

ମୋହ ଭର୍ତ୍ତି ବର୍ଷାରେ

ଭିଜିବାକୁ ଭଲ ଲାଗେ ,

ହେଲେ

ସହିବାକୁ ପଡେ

ଛୋଟବଡ଼ କୁଆଶିଳା ମାଡ଼

ଆଉ ମେଞ୍ଚେ ଲୋକହସା।