ମହାରାଣୀ

ମଗୁଶୀର ଆସେ ଥିରି ଥିରି

ସଜେଇ ପିନ୍ଧିଛି ଶୀତ ଶାକମ୍ବରୀ

ଦୂକୋଳ ବସନା କୂଳବଧୂ ଗୋରୀ

ନିତି ଭେଟ କରେ ଜୁହାରେ

ତୁଳସୀ ଚଉରା ମୂଳେ ଝୋଟିରେ

ଅକ୍ଷତ ଦୁବ ବରକୋଳି ପତ୍ର ଫୁଲରେ

ପୂଜାପାଠ ବନ୍ଦାପନା କରେ ।

ସିନ୍ଥିରେ ସିନ୍ଦୁର ଜଳେ ଦାଉଦାଉ 

ପଣତ କାନିକୁ ମୁଣ୍ଡରେ ଓଢ଼େଇ

ମୁଦ୍ରିତ ନୟନେ ଗୁଣୁ ଗୁଣୁ କହି

ଶରଣାଗତ କିଂକରୀ 

ମଙ୍ଗଳ ମନାସେ ଘର ପରିବାର 

ନିର୍ଜଳା ବ୍ରତ ଉପବାସରେ ।

କପାଳ ପ୍ରଦେଶେ କେନ୍ଦ୍ରବିନ୍ଦୁ

 ଝଟକୁଥାଏ ନାଲି ଟିକିଲି ଇନ୍ଦୁ

ସାକ୍ଷାତ ନାରାୟଣୀ ଠାକୁରାଣୀ 

ବିପଦ ତ୍ରାସେ ଗ୍ରାସେ ଦର୍ଶନ ଚକ୍ଷୁ ।

କଜଳ କଳାରେ ଆଖି ଝଲମଲ ତା'ର

ନକାରାତ୍ମକ ଭାବନା ପାଇଁ ଲକ୍ଷଣଗାର

ସୁବିଚାର ସ୍ନେହ ଶ୍ରଦ୍ଧାର କରେ ବିକିରଣ 

 ବାରି ଦୁଆର ଘରଅଗଣା ସୁମରଣ ବିଚରଣ ।

ଜବା ଅଧର ଲାଗେ ମନୋହର ମୌସମୀ

ଆକର୍ଷଣ ନୁହଁ ଶାଶ୍ଵତ ପ୍ରେମ ବେଳାଭୂମୀ

ସ୍ନେହବୋଳା ବାକ୍ୟ ସ୍ଫୁରଣଗାମୀ

ପରକୁ ଆପଣାର ଚର୍ଚ୍ଚିତ ଚନ୍ଦନ

ବଇରୀକୁ ନାଶଫାସ ବନ୍ଧନ 

ଫୁଲତୋଡ଼ା ହୋଇ ଚମକୁଥାଏ

ଏକତା ମନ୍ତ୍ରରେ ଭରଣ ରକ୍ଷଣ ପୋଷଣ ।

ନାକରେ ଗୁଣା ସଧବା ସଣ୍ଠଣା

କରୁଣା କାରିଣୀ ବ୍ୟଞ୍ଜନ ପ୍ରଦାୟିନୀ

କମଳା ବିମଳା ସୁବର୍ଣ୍ଣ ଚଟୁ ଧାରିଣୀ

ରୋଷେଇ ଘର ମାଆ ସାଆନ୍ତାଣୀ 

ପେଟ ପିଠି ସବୁ ପରଖେ ନାକ ପୁଡ଼ାରେ

ସାକ୍ଷାତ ସତୀ ଅନ୍ନପୂର୍ଣ୍ଣ। ବରଦା ଦାୟିନୀ ।

କାନରେ ସୁବର୍ଣ୍ଣ ଝୁମୁକା ନାଇ 

ଚାଲେ ନହକା ନହକା ସଖୀ କଣ୍ଢେଇ

ଗୁଣ୍ଡୁଣି ଶିରୋମଣୀ ବିବର୍ଣ୍ଣ।

ଭାବନାରେ ଅପର୍ଣ୍ଣା

ସମ୍ଭାବନାରେ ସୂପର୍ଣ୍ଣା

ବାଣ୍ଟୁଥାଏ ଖୁସି କଳି ତକରାଳେ ବସି

ଖାଣ୍ଟି ଘରଣୀ ଶିରୋମଣୀ ଅନ୍ନପୂର୍ଣ୍ଣ। ।

ବେକରେ କଣ୍ଠିହାର ଝୁଲୁଥାଏ

ଝୁଲ ନିତାଇ ଝୁଲ୍‌ 

ସମସ୍ୟାର ସମାହାର ଦୋଳିରେ

ଏପଟ ସେପଟ ଗୁଲ୍ ଗୁଲ୍

ଜଞ୍ଜାଳରେ ନିତି ଆଉଟୁ ପାଉଟୁ

ବାଣ୍ଟେ ସମାଧାନ ଚିକିତି ତଉଲ

ଆଶୁ ଅଦାଲତ କୁହୁକମୁଣା

ପିଲା ଝିଲାଙ୍କୁ ଧରି ସରଗ ଝୁଲଣା ।

କତୁରି ଦୁଇ ପଟ ଶଙ୍ଖଶଙ୍ଖା ଯୋଡିଏ

ଚମକୁ ଥାଏ ଚୁଡ଼ି ହାତରେ ଝଲସିଯାଏ

ଆବାଳ ବୃଦ୍ଧ ବନୀତା 

ଜ୍ଞାତି କୁଟୁମ୍ବ ଆତ୍ମୀୟ ସ୍ୱଜନ

ତ୍ୟାଗ ସମର୍ପଣର ଟାଣ ବନ୍ଧନ

ଘରକୁ କରେ ପାରିଜାତ ଭୂବନ ।

ପାଦରେ ପାଉଁଜର 

ରୁଣୁ ଝୁଣୁ ବାଜେଣି ନୁପୁର

ଖୁସି ବୁଣୁଥାଏ ଘରୁ ବାହାର

ଅଗଣା ଅମ୍ବର

ବୈକୁଣ୍ଠ ସମାନ କରେ ଘର

ଅନୁରୋଧ !

ନାରୀ ନୁହେଁ ସେ ନାରାୟଣୀ

ଗୃହଲକ୍ଷ୍ମୀ ବି ଜଗତକଲ୍ୟାଣୀ

କୋଟି ବ୍ରହ୍ମାଣ୍ଡ ସୁନ୍ଦରୀ ସେ 

ମହାପାଟମହିଷୀ ସଂସ୍କାର ସଂସ୍କୃତିର 

ଯୁଗେ ଯୁଗେ ମହାରାଣୀ ।