ଖାଲି ଭାଗଶେଷ ଶୂନ

ଯାତନା ର ଜଉଘରେ 

   ଜଳେଇ ଜୀବନ 

ତମେ କ 'ଣ ସୃଷ୍ଟିର 

  ବିପୁଳ ସୃଜନ କୁ 

     ଆମନ୍ତ୍ରଣ କରିପାରିବ

ତୁମ ଭିତର ର ଅହେତୁକ ଇର୍ଷା 

  ଓ ହିଂସା ଜର୍ଜରିତ ହୃଦୟ ଟା 

        କେବଳ 

ଧ୍ୱଂସ ର ଚିତ୍କାର ଶୁଣିବ 

    ଦେଖି ପାରିବନି ଆଲୋକ 

ତୁମ ଚାରି ପଟେ ଖାଲି ଦେଖିବ 

     କୁଢ଼ କୁଢ଼ ଅନ୍ଧାର 

ହେ ମୋର ମୁଁ, ତୁମେ, ସେ 

   ସେହି ଅନ୍ଧକାରକୁ ପଛକରି 

ଟିକେ ଆଲୋକ ଆଡକୁବୁଲିପଡ଼

ଦେଖ, ଅୟୁତ ସୃଜନ 

    ଅପେକ୍ଷା କରିଛି ତୁମକୁ 

ପାଛୋଟି ନେବାପାଇଁ 

       ହେଲେ ତମେ 

        କରୁଛ କ 'ଣ

   ଶେଷରେ ଭାଗଶେଷ ଶୂନ୍ୟ