କବିତା ର ଖରା

ବିଶ୍ୱାସ ର ସବୁଜ ବଣରେ

ବସା ବାଂଧିଚି ମନ ର

ଚଢ଼େଇ

ଆଖି ଡୋଳା ରେ

ଚିକ଼ ଚିକ଼

ସକାଳ ର ଚିତ୍ର

ଆବେଗ ର ରଂଗ ସବୁ

ଜୀବନ ରେ

ବିଛାଡ଼ି ହେଇ ଯାଏ

କବିତାବର ଖରା ରେ

ପୋ଼ଇଁ ହେଉଚି

ଏବେ ଅନବରତ