ଗୃହର ଶିକ୍ଷା

ସମୟର ଖେଳ କିକହିବିରେ ତୋତେ 

               ଗୃହ କହୁଅଛି କଥା

ଦେଖ ତୁହି ସେହି ଚାରିକୋଣକୁ 

            ଗାଉଅଛି ଦୁନିଆ ଗାଥା 

ଶିକ୍ଷା ଜେ ତୋତେ ମିଳିବରେ ଏଠି 

               ଭୂଲି ତୁ ପାରିବୁ ନାହିଁ

ଗୃହ ଜେ ଏତେ କଥା କହିଯିବ 

               ଚିନ୍ତା ତୋ ଥିବ କାହିଁ

ଗୃହ ଜେ ଆମର ମନ୍ଦିରତୁଲ୍ୟ

            ଏଠି ମା ଲକ୍ଷ୍ମୀଙ୍କର ବାସ 

ମିଳିମିଶି ରହି ଥାଆନ୍ତି ସମସ୍ତେ ଦୁଃଖ 

          ସୁଖରେ କରନ୍ତିନି ଅବକାଶ 

କହୁଛିରେ ଆଜି ଗୃହ ଜେ କଥା 

                ମନ ଦେଈ ଶୁଣ 

କହୁଚି ଝରକା ବାହାରକୁ ତତେ

              ଦୁନିଆ ବୁଲିବା ପାଇଁ

ପଙ୍ଖା କହୁଅଛି ଶାନ୍ତିରେ ରହ ତୁ

                ରଗ୍ ହେଉ କିମ୍ପାଇ

କହୁ ଅଛି ଛାତ ଯେ ତୋତେ ଲକ୍ଷ

                  କର ତୋ ଉଚ୍ଚ

କବାଟ କହୁଛି ଦେଖ ରେ ତୁହି ଲକ୍ଷ

             ପାଇଁ ଖୋଲା ଅଛି ବାଟ

ତାରିଖ କହୁଛି ଧର୍ଯ୍ୟ ଧର ତୁହି 

             ଆସିବ ତୋହୋରି ଦିନ

ଯଦି କର୍ମ ଅନୁସାରେ ତୋ ରହି ଥିବ

               ଏ ସମୟ ର ଜ୍ଞାନ

କହୁଅଛି ପୁଣି ଦର୍ପଣ ରେ ତୋତେ 

              ଦେଖ ରେ ନିଜକୁ ତୁହି

ନିଜ ତ୍ରୁଟି ନିଜେ ସୁଧାରି ନେଇ 

           ସଂସାରେ ହୁଅ ଚିରସ୍ଥାୟୀ

ଝାଡୁ କହୁ ଅଛି ସଫା କର ତୁହି 

               ମନର ମଇଲା ବାବୁ

ଉନ୍ନତି ରେ ଚଡ଼ିବୁ ଯେବେ ତୁ 

             ଦେଖିବେ ଟିଭି ରେ ସବୁ

କହୁଛି ବିଜୁଳି ବତି ରେ ତୋତେ ହୁଅ

             ତୁହି ସୂର୍ଯ୍ୟ ଙ୍କ ପରି ତେଜ୍ୟ

ଥାଅ ତୁହି ଯେତେ କବଲିତ

ଅନ୍ୟକୁ କର ପ୍ରକାଶୀତ

ଏତିକି କହୁଛି ଭୂଳିବୁ ନାହିଁରେ

ଜୀବନର ତୋ ଲକ୍ଷ

ଯଦି ତୋ ଲକ୍ଷ ନାହିଁ ତାହେଲେ

ନାହିଁ ତୋ କିଛି ମୂଲ୍ୟ ।