ଏମିତି ବି ହୁଏ

ବେଳେ ବେଳେ ଏମିତି ବି ହୁଏ

ଅପେକ୍ଷା ର ଅଗଣା ରେ ଫୁଟିଯାଏ

କିଛି କବିତା ର ଫୁଲ

ଆନମନା ଅନୁଢା ଅନ୍ତରେ

ଅୟୁତ ସ୍ୱପ୍ନରେ ଗୁନ୍ଥି ପେନ୍ଥା ପେନ୍ଥା

ସଜାଇ ଦିଏ ମୋର ସେହି

ଡାଏରୀ ର ଚାରିକାନ୍ଥ ଭିତରେ ।

ଏମିତି ବି ହୁଏ ବେଳେ ବେଳେ

ବୃଥା ହୋଇଯାଏ ଶେଫାଳୀର

ଅତର ଭିଜା ଜହ୍ନ ରାତି

ଆଉ ଗୋଧୂଳି ର ସ୍ୱର୍ଣ୍ଣିମ ଆକାଶ

ସବୁ ଲାଗେ ଫିକା ଫିକା

କବିତା ଲେଖିବା ନିଶାରେ

ବ୍ୟର୍ଥ ହୁଏ ରାତ୍ରି ଉଜାଗର

ମନରେ ପଶଇ ଅଜଣା ଛନକା ।

କିନ୍ତୁ କିଛି ନଥାଇବି

ବେଳେ ବେଳେ ନୀଳ ଆକାଶ ବୁକୁରେ

ଚାଲିଆସେ ଫର୍ଦ ଫର୍ଦ କବିତା ଫୁଆର

ପରସ୍ତ ପରସ୍ତ ଅତୀତର ସ୍ମୃତି

ମନଟାକୁ କ ରେ ଆନମନା

ଆଉ ମୋ ଲେଖନୀରୁ ଝରିଯାଏ

ଗୋଟିଏ ପରେ ଗୋଟିଏ କବିତା ଜୁଆର ।

ମୋ ଅନେଶ୍ୱଣ ର ଜାଲରେ

କେବେ ଶଦ୍ଦ ଧରାପଡେ

ପୁଣି କେବେ ଶଦ୍ଦକୁ ସଜାଇଲା ବେଳେ

ଅଣାୟତ ହୋଇ ମୋର ଭାବନା ଦଉଡେ

ଏମିତି ଛକା ପଞ୍ଜାର ଦଉଡ ଭିତରେ

ମୁଁ ମୋ କବିତା ପଛରେ ଦଉଡେ ।