ଏଇ ବୋଧେ ନର୍କ

ସ୍ବର୍ଗ ର ଆର ପଟ ନର୍କ

ଦୁଃଖ,ଶୋକ, ରୋଗ,ଭୋକ

ମାନଙ୍କ ସୁଶୋଭିତ ଉଦ୍ୟାନ

ନୀଳ ନୀଳ ଆକର୍ଷଣ

ବେଶ୍ ଆମୋଦ ପୂର୍ଣ୍ଣ ।।

ଷଠିରୁ ମଶାଣି

ଜଂଜାଳିତ ମୋହର ରୋଷଣି

ଭୋଗରେ ଶିହରିତ

ତନୁ ମନ ତନ୍ନ ତନ୍ନ

ଗଠନ ର ଭେଳିକିରେ

ସବୁ ହୁଏ ଭଗ୍ନ ।।

ଜୀବନ ଚିତ୍ରରେ

ଢାଳି ଦେଲେ

ଯେତେ ରଙ୍ଗ

ଲୁଚେ ନାହିଁ ନଗ୍ନ ।।

ଏଇ ବୋଧେ ନର୍କ

ଆସ ଏବେ ଏବେ

ଆଖି ବୁଝି ଶୋଇଯିବା

ରାତି ଜମା ପାହିବନି

ସରିବନି ସ୍ବପ୍ନ ।।