ବାପା

ବାଣ୍ଟିବାକୁ ସୁଖ 

ବାକିରେ କିଣଇ

ବାଛି ବାଛି ଦୁଃଖ ଯେତେ,

ପାଦରୁ ମଗଜ

ପାରିବା ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ

ପାଇଟି ରେ ଦିନ ବିତେ ।

ବାସି ପଖାଳକୁ

ବାଡ଼ି କନିସିରା

ବାଞ୍ଝ କଦଳୀର ମଞ୍ଜା,

ପାସୋରି ଯାଆନ୍ତି

ପାଟିର ଲାଳସା

ପାଞ୍ଚ ପ୍ରାଣୀ ପେଟ ଖଞ୍ଜା ।

ବାସେ ମହ ମହ

ବାତ୍ସଲ୍ୟ ସେନେହ

ବାସ ହୀନ ବାସି ଦେହୁ ,

ପାଦରୁ ପାଦୁକା

ପାଇ ପାଇ ଧୋକା

ପାଣି କରୁଥାନ୍ତି ଲହୁ ।

ବାଳ ପାଚି ଯାଏ

ବାଙ୍କି ଯାଏ ଅଣ୍ଟା

ବାଟ ହୁଏ ନାହିଁ ଶେଷ ,

ପାକୁଆ ପାଟିରେ

ପାକୁଳାନ୍ତି ବସି

ପାଚିଲା ଦୁଃଖର ଘାସ ।

ବାର୍ଦ୍ଧକ୍ଯ ରେ ଯେବେ

ବାଧା ଦିଏ ବପୁ

ବାଙ୍କ ଚାହାଣିରେ ହସ ,

ପାଦେ ଦଳି ଦ୍ୟନ୍ତି

ପାଇବା ହାରିବା 

ପାହାନ୍ତି ପ୍ରହର ଶୋଷ ।