ଅଶ୍ରୁ

ଭାବିଥିଲି ଦିନେ

ତୁମ ଉଦ୍ୟାନେ

ଫୁଲ ହୋଇ ମୁଁ ଫୁଟିବି

ଗହନ ବିଭାବରୀରେ

ତବ କୁଟୀରେ

ମହମହ ଚହଟିବି

ଜାଗା ତ ମିଳିଲା

ଆଶା ନ ମେଣ୍ଟିଲା

ପୁଷ୍ପ ହେଇ ଫୁଟିବାର

ପ୍ରସ୍ଫୁଟିତ ଆଗରୁ

ମଉଳି ସେ ଗଛରୁ

ତନୁ ହେଲା ନାରଖାର

ତୁମେ ଆସି ଫୁଲ

ଯେବେ ତୋଳୁଥିଲ

ଦୁରେ ପଡ଼ିଥିଲି ଝରି

ଦେଖି ନୂଆ ଫୁଲ

ନେଲ ତୋଳି

ମୋ ଆଖିରେ ଲୁହ ଭରି

କହି ପାରିବ କି ତୁମେ

ଯତ୍ନରେ ରଖି ପାରିଲନି

କାହିଁକି ମୋତେ