ଆମେ ଗୋଟିଏ ଡୋରିରେ ବନ୍ଧା

ମରତେ ଜନମ କର୍ମେ ଧାବମାନ

ଶେଷେ ପଞ୍ଚଭୂତେ ଲୀନ,

ଇଏ ତ ଅଟଇ ସଂସାରର ଗତି

କେହି ବି ନୁହେଁ ବାରଣ ।

ପରିବାର ଗଢ଼ି ସ୍ନେହ ପ୍ରେମ ବାଣ୍ଟି

କରି କର୍ତ୍ତବ୍ୟ ସାଧନ

ବାନ୍ଧି ହୋଇଥାନ୍ତି ଗୋଟିଏ ଡୋରିରେ

ଦେହେ ଥିବାଯାଏ ପ୍ରାଣ ।

ମନ ଚାହେଁ ନାହିଁ ଛିଣ୍ଡାଇବା ପାଇଁ

କେବେ ସମ୍ପର୍କ ବନ୍ଧନ

ସାତଗଣ୍ଠି ଦେଇ ସାଇତିଥାଆନ୍ତି

ତା'କୁ କରି ଜୀବଧନ ।

ସୁଖେ ଅବା ଦୁଃଖେ ନିଜ ଭବ ନାବେ

କାଟିଥାନ୍ତି ରାତିଦିନ

ମନରେ ହେଉ ବା ହୃଦୟରେ ହେଉ

କରି ଈଶ୍ବରେ ସ୍ମରଣ ।

ଏମିତି ତ ଆମେ ସୃଷ୍ଟିର ସନ୍ତାନେ

କେ କାହାଠୁ ନୁହେଁ ଭିନ୍ନ

ସର୍ବେ ନିଜ ନିଜ ଅଭିନୟ ସାରି

ବାହୁଡ଼ନ୍ତି ଯେଝା ସ୍ଥାନ ।