तुझ्या आठवांचा शहारा
तुझ्या आठवांचा शहारा
मेघांचे काफीले बरसती
रेशमाच्या जलधारा।
सुन्या सुन्या मनात फुलवी
पुन्हा मयुर पिसारा।
ओथंबलेल्या आभाळाला
वसुंधरेचा सहारा।
रिमझिम धारा धुंद होऊनी
हसवती निर्झरा ।
अवचित कसा विखुरला ?
केशसंभार सारा ।
पिसाट होऊन वाहू लागला
खट्याळ गंधित वारा।
ओल्या चिंब देहाला मग
मिठीचा किनारा।
पुन्हा पुन्हा आठवतो मी
तुझ्या आठवांचा शहारा ।