तृषार्त

कधी क्षितीजावर आसक्त राधा

नित आळवीत एक विरानी

कधी भयभीत विसावलेली

मिठीत राऊच्या कुणी मस्तानी||1||

अवतीभोवती इंद्रधनू राहे

गंधीत रानाच्या क्षितीजावरी

थेंब पाण्याचा अलगद वाहे

पहाडीच्या सुंदर गालावरी||२||

कधी सागरा प्राशून घ्यावे                 

तृषार्त हृदया घावे चेतन

कधी तिमिरा कापित जावे

वेचून घ्यावा प्रकाश कण कण||३||

क्षितीजावरती सुंदर लहरी

आल्या रविकिरणांच्या

गोड स्वरांनी कोकीळ गाते

स्वागत गीत तयांच्या||४||

किनाऱ्यावर उभे राहून

फेसाळणाऱ्या लाटा पाहाव्या

दूर क्षितिजावर पोहोचवणाऱ्या

कल्पनेच्या नव्या वाटा पाहाव्या||५||