स्मरणकडा
स्मरणकडा
जीर्ण झालेल्या हातांनी
कंपत फडताळ उघडलं
तसं पायथ्याशी एक
गाठोडं खाली पडलं
त्यात दडल्या होत्या
गतकाळाच्या असंख्य आठवणी
कदाचित नियतीने स्वखुशीने
केली असावी पाठवणी
एक-एक आठवणी चाळताना
हात अधिकच थरथरत होते
विरून गेलेल्या आयुष्याचे
आता उसवले होते पोते
स्मरणकडा हळुहळू आता
लागल्या होत्या पानवू
मिऱ्या पडलेल्या चेहऱ्याला
लागल्या होत्या वदवू
काही काळ का होईना
दूर झाले ते एकाकीपण
तिच्या आठवणीने फुलले
जीर्ण त्वचेखाली तरुणपण