नात्यांची पतंग

नकोय मजला तीळ गुळ 

नकोय दिखावाचा गोडवा

प्रेम वात्सल्य जिव्हाळाचा

नैवेद्य एकमेकांना भरावा ॥१॥

आयुष्याची इथे पतंग झाली

सुत आप्त परके सारे वाली

हात- साथ द्याव आधाराला

ठेवून ओढतांना हास्य गाली ॥२॥

बाळाने-आईशी नाळ जोडूनी

मिळवली नौमासाची शिदोरी

तसच पांगळी सुताविन पतंग

कायमचं राहील पडून अधुरी ॥३॥

पतंग सुतानी जीवापाड जपावं

न विसरता दोघे तोल सावरावं

वादळ वाऱ्यात न खचता उडावं

ऋणानुबंधाचे नांत सदा टिकावं ॥४॥

का? भार गोड बोलण्याचा

नेहमीच द्यावा तिळगुळाला

स्वभावातही असावा गोडवा

मग जग जिंकता येतं सर्वांला ॥५॥