STORYMIRROR

Smita Kavade

Tragedy

3  

Smita Kavade

Tragedy

मिजास

मिजास

1 min
128

अशीच होती एक गाय व्याली

   समोरच्या परसात होती प्रसूत झाली|

       तिला झाले गे एक मृत वासरू 

           कळताच गाय लागली हंबरू|।

पान्हा फुटून गे धारा लागल्या|

    भूमातेच्या मुखात बरसू लागल्या||

        बावरी गाय वासरल चाटू लागली|

          काळजीची इंगळी मनास ढसली।।

 मदतीला तिच्या कोणी ना आले|

   उफ उस करून सारे गेले|

     वासरला चाटून घसा कोरडला|

       माईचा लेक कुणीही पुढं ना आला|।

 असेच का जगा रे तुझे वागणे|

   बाष्कळ शब्दांचेच फक्त बोलणे।

      हीच तुझी माय बहीण असती ।

       गाडीतुन दवाखान्यात नेली असती।।

 तिचच बाळ जर राहील नसतं।

    जग सार भेटण्या आल असतं।

      सांत्वन करण्या आप्तमंडळी सारी।

         माणूस जन्मा तुझी मिजास भरी।।


Rate this content
Log in

More marathi poem from Smita Kavade

Similar marathi poem from Tragedy