Library
Profile
गण्या..
गण्या..
गण्या माझा बालपणी पासुन चा मित्र होता
तसं असून गण्या, माझ्याच वर्गात शिकत होता ।।
गण्याच्या पॅन्टला मागे, रोजच ठिगळ दिसत होती।
दुसरा पॅन्ट घ्यावा एवढी ऐपत , गण्याच्या बापाची नव्हती ।।
तरी गण्या कधीच कोणासमोर लाजत नव्हता ।
दरवर्षी अभ्यास करून, वर्गात पहिला येत होता ।
बाप होता गरीब तरी , त्यानं पैशाचा जुगाळ केला।
गण्याला इंजिनिअरिंगला ,प्रवेश मिळवून दिला ।।
गण्या चांगल्या मार्काने , इंजिनिअरिंग पास झाला ।
लगेच विदेशातून त्याला , नौकरीचा कॉल आला ।।
मायबापाचा विचार न करता , गण्या विदेशी निघून गेला ।
त्याच दिवशी समाजाच्या नाही , गण्या माझ्या नजरेत मेला ।।
गण्या फोन करेल म्हणून, बाप रोजच वाट बघत होता ।
बापाला फोन करायला, गाण्याला वे
ळचं मिळत नव्हता ।।
बापाच्या पुण्याईला विसरणारी औलाद, मला गाण्यात दिसत होती ।
अरे , त्याच बापाने गाण्यासाठी, दिवसाची रात्र केली होती ।।
गण्या पास झाल्यावर मायेनं , बायकांना वाटली होती साखर ।
आज त्यांच्याच ताटात नव्हती, चतकोर सुद्धा शिळी भाकर ।।
गण्याच्या घरी गेलो आणि, गाण्याला मी फोन केला ।
गाण्यानं एक -दोन नाही, चौथ्या वेळेस फोन उचलला ।।
बापाचं नाव घेताच गण्या, नको देऊ व्यस्त आहो मनला ।
लगेच घरात जाऊन बापानं , जहर पिऊन निरोप घेतला ।।
पोरगा बोलत नाही हा दुःख, त्याला सहन झाला नसावा ।
सांगा, त्या अडाणी बापानं, कोणता पाप केला असावा ।।
नवऱ्यावाचून जीवन नको म्हणून, मायेनं प्राण सोडला होता ।
मी गण्याला फोन लावत होतो , गण्या व्यस्तच दाखवत होता ।।
