Library
Profile
भिंत
भिंत
गोष्ट ही बाराव्या शतकातली
सातशे वर्षांपूर्वी घडलेली
आपेगावच्या कुलकर्ण्यांची
होती चार लेकुरे गोजिरी
थोरला भाऊ निवृत्ती
मग ज्ञानेश्वर आणि सोपान
बहिण चौथी होती सान
नाव तिचे मुक्ताई
संन्याशाची पोरे म्हणुनी
जरी गाव त्यांना हिणवी
चारी भावंडे मात्र होती
चार भांडारे ज्ञानाची
आपल्या ज्ञानाची प्रचिती
त्यांनी वेळोवेळी दिली
नारायणरुपी या नरांची
ख्याती मग सर्वत्र पसरली
झाले एकदा काय पहा
चित्त सावध करून ऐका
चांगदेव ऋषींनी धाडला
कागद कोरा ज्ञानदेवांना
जरी दिसती चिरंजीव ज्ञानदेव
तरी ज्ञानाचे होते ते तीर्थरूप
मग काय म्हणावे पत्रात
हे न उमगले चांगदेवास
गुरू न केल्याने राहिला
चांगदेव चौदाशे वर्षे कोरा
याचाच जणू प्रत्यय आला
म्हणून कागद कोरा धाडला
करून वाहन वाघाचे अन्
हाती घेऊन चाबूक सर्पाचे
केले मग प्रस्थान चांगदेवे
प्रयोजून दर्शन ज्ञानोबांचे
चारी भावंडे त्या वेळी
बसली होती माझ्या शिरी
चार अनमोल रत्नांचा
मुकुटच जणू मी होते ल्याली !
आला जेव्हा सांगावा
शिष्याकडून चांगदेवांचा
नम्रपणे म्हणाले ज्ञानदेव मला
चल जाऊ आपण दर्शनाला
दगड मातीचा देह माझा
मला न चालणे ठाऊक
ज्ञानोबाच्या वाणीने पण
पडू लागले पाऊल
गेले घेऊन मी चौघांना
दर्शन द्याया चांगदेवा
लोक करू लागले अचंबा
पाहून चालताना मला
संत कृपेची सांगा आता
वर्णू अजून काय कथा
जन्मच सफल झाला माझा
भिंत म्हणून जरी मिळाली काया !!
