बावरे मन..!

काही कळायचे नाही

या बाव-या मनाचे.. 

हिंडायचे चोहीकडे 

अन नको तिथे पोहचायचे.. 

तिच्या प्रांजळ हसण्याच्या

शोधात नित्य असायचे.. 

तिच्या गहि-या तांबूस

डोळ्यांत निष्पाप फसायचे.. 

हसणे ही कसे जहरी तिचे

वाटायचे प्राण जाईल कोणाचे.. 

पण तिच्या जहरी हसण्यात

मला मरायला आवडायचे.. 

अशी ती वेडी मुलगी

बाव-या मनाला भावली.. 

कुणास ठाऊक कशी कधी

झाली आयुष्याची सावली...