असा कसा रे माणूस

असा कसा रे देवा

तू बनविला माणूस ।

लोभी लबाड किती

चांगला कसा म्हणुस ।

अंतरात त्याच्या क्रोध

जसा जळता निखारा ।

नाही त्यास थोडे मन

वाटे कोराच चुकारा ।

कळेना काय मनात

नारीचा नाही त्यास मान ।

सदा दिसे विचारात

करी स्वतःचा अभिमान ।

मन त्याचे किती कठोर

आवाजात त्याच्या दहाड ।

कष्टाला नाही येत मागे

फोडतो दगडाचा पहाड ।

असेल कुऱ्हा जर मनात

तर जुळेना त्याची नाळ ।

देऊनी साऱ्यासी आधार

करतो घराचा सांभाळ ।

बाप म्हणून मिरवण्या

झेलतो किती तो प्रहार ।

माणसासारखा माणूस

नाही कधी मानत हार ।

डोळ्यात नाही अश्रू

दणकट त्याची छाती ।

मावळ तो होतो जेव्हा

काय उरते त्याच्या हाती ।

शब्दाला देतो तो मान

पाळतो देऊनही प्राण ।

मिळेल कुठे असा माणूस

खोदा किती जरी खाण ।