ಹೂವಿನ ಮನೆ
ಹೂವಿನ ಮನೆ
ಮುಗಿಯುವ ಸೂರ್ಯನ ಕಿರಣಗಳು,
ಮೌನವಾಗಿ ಹೊಮ್ಮುವ ಹೂವುಗಳ ಮನೆಗೆ ನಡೆದುಹೋಗಿದೆ.
ಮಧುರ ಗಂಧದ ಹೊತ್ತಿಗೆ ಹೀರುತ್ತಿರುವ ಹೊಗೆಯ ಅಲೆಗಳು,
ಪ್ರೇಮದ ಬಣ್ಣದಿಂದ ತುಂಬಿದ ಹೂವಿನ ಗೊಂಬೆಗಳ ಗುಂಡಿಯಲ್ಲಿ ಮುಳುಗಿವೆ.
ಮೌನದಲ್ಲಿ ಅರಳುವ ಸೌಂದರ್ಯದ ಪಟಗಳು,
ಪ್ರಕೃತಿಯ ಆಡಳಿತ ಕೃತಿಗಳು.
ಪ್ರಶಾಂತ ಬೇರಿನಲ್ಲಿ ಹರಿದು ಹೋಗುವ ನೀರಿನ ಮೇಲೆ,
ಮನೋಹರ ಹೂವಿನ ಮಣಿಗಳು ಗಾನ ಹಾಡುತ್ತಿವೆ.
ಸಣ್ಣ ಗಾಳಿಯು ಹೂವಿನ ಚಲನೆಗೆ ಜವಾಬ್ದಾರಿ ಹೊತ್ತಿದೆ,
ಹಾರಿಹೋಗುವ ಹೂವಿನ ಪುಟದಲ್ಲಿ ಸಿಕ್ಕಿಕೊಂಡ ಮಾತುಗಳು.
ಹಾರಿಹೋಗುವ ಕಾಲದಲ್ಲಿ ಹತ್ತಿರ ಇರುವ ಜನಗಳು,
ಅವರ ಹೃದಯದಲ್ಲಿ ಉಳಿದುಕೊಂಡ ಹೂವಿನ ಸುಗಂಧ ಗಾನ ಹಾಡುತ್ತಿವೆ.
ಆ ಹೂವಿನ ಮನೆ ನನ್ನ ಸಹೋದರಿಯ ಹೃದಯದ ಮನೆ,
ಪ್ರೇಮದ ಗೂಡಿನಲ್ಲಿ ಹೊರಳಿದ ಪ್ರೀತಿಯ ಬೀದಿಗಳು.
ಆ ಹೂವಿನ ಮನೆ ಮಧುರ ನುಡಿಗಳ ನಿವಾಸ,
ಪ್ರೀತಿಯ ಪಾರಿವಾಳವನು ಸೂರ್ಯನ ಬೆಳಕಿನಲ್ಲಿ ಕಂಡುಕೊಂಡ ಪ್ರೇಮಿಕನ ಮನೆ.
