વૈભવ નિરાલીની અનોખી કહાની -12
વૈભવ નિરાલીની અનોખી કહાની -12
"જો તારી હા હોય તો તારા જોયેલા સપના સાચા કરવા માંગુ છું...
જો તારી હા હોય તો તારા દરેક અરમાન પૂરા કરવા માગું છું....
જો તારી હા હોય તો તારા હિસ્સા ની ખુશી તને જ આપવા માગું છું....
જો તારી હા હોય તો તારા હિસ્સા ના ગમ હું લેવા માગું છું.....
જો તારી હા જ હોય તો હું જિંદગી ને એક તહેવાર બનાવવા માગું છું....."
( આગળ ના ભાગ મા જોયું કે ડૉક્ટર નિરાલી ના પપ્પા પાસે નિરાલી નો હાથ માગે છે અને આ બાજુ વૈભવ અને વિશ્વા સગાઈ કેમ કરવી કેવા કપડા પહેરવા શું ખાસ કરવું એ બધુ નક્કી કરતા હોય છે હવે આગળ જોઈએ)
નિરાલી ના પપ્પા: ડૉક્ટર સાહેબ મજાક ન કરો આવો મારી દીકરી સાથે તમે તમને તો જેવી ઈચ્છો એવી મળી જાય એમ છે.
ડૉક્ટર: કાકા મારે નિરાલી જેવી જ સાદી છોકરી જોવે છે જે આજ ના યુગ ની પણ હોય અને રિવાજો પણ ભૂલી ન હોય અને ખાસ અનહદ એ કોઈ ને પ્રેમ કરતી હોય ભલે અત્યારે મને નથી ચાહતી પણ એની ચાહત પુરી કરવી છે મારે ત્યાં સુધી હું એની સાથે રહી એની ચાહત ની પૂજા કરીશ બસ આ જ ઈચ્છા છે મારી જો તમે અને નિરાલી હા કહો તો જ.
નિરાલી ના પપ્પા: બેટા તમે ખૂબ જ સારુ કામ કરો છો મારે શું કહેવું પણ તમે નિરાલી ની શું હાલત હશે અત્યારે એ સમજી શકો છો
ડૉક્ટર: હા હા કાકા તમે તમતમારે શાંતી થી 2-4 મહિના રહી ને એની સાથે વાત કરજો ચાલશે હું રાહ જોઈશ
નિરાલી ના પપ્પા: તો બેટા તમારાં ઘરે કોણ કોણ છે...?
ડૉક્ટર: હું એક જ મમ્મી પપ્પા હજુ 6 મહિના પહેલા જ એક અકસ્માત મા મૃત્યુ પામ્યા છે.
નિરાલી નાં પપ્પા: હા ઓકે બેટા હું રજા લઉં હવે અને હા હું વિચારી ને જવાબ આપીશ પણ તું ઘરે આવતો રહેજે સગપણ ન થાય તો પણ તું છો તો મારા દિકરા જેવો જ ને
ડૉક્ટર: હા કાકા
( નિરાલી ને 2 દિવસ પછી હોસ્પિટલમાથી રજા મળે છે અને એને મૂડ સારો કરવા એનાં મામા નાં ઘરે મોકલી આપવા મા આવે છે અને આ બાજુ વૈભવ અને વિશ્વા ની સગાઈ નક્કી થાય છે અને બંને સગાઈ ની તૈયારી મા લાગી જાય છે અને ધામધૂમ થી સગાઈ થાય છે બંને બહુંં ખુશ હોય છે હવે સગાઈ ના થોડા દિવસ બાદ )
વૈભવ: હેલો વિશું કેમ છો હમણાં થી કેમ તું ઓછું બોલે છો... ?
વિશ્વા: કાઈ નહીં કેટલું બોલું તો છું પછી શું આખો દિવસ મારે બોલ બોલ જ કરવાનું... ?
વૈભવ: હા લે મને મજા આવે છે તું બોલે છો તો
વિશ્વા: તને મજા આવે તો હું શું કરુ... ?
વૈભવ: તો બોલ ચાલ એ કે તે જમી લીધુ...?
વિશ્વા: ઓય આવુ ક્યાં પૂછવાની જરૂર છે જમી જ લઉં ને ભૂખ લાગે તો
વૈભવ: ક્યારેક તો હા ના કે મને ખબર છે તે જમી જ લીધુ હશે હવે એ કે શું કરે છો..?
વિશ્વા: કાઈ નહીં બોર થાવ છું ચાલ બહાર જવું છે...?
વૈભવ: હા ઓકે તું તૈયાર રહે હું આવુ હમણાં તને લેવા હો ને
વિશ્વા: હા ગુડ બાય
( આમ નાના ઝઘડા બંને વચ્ચે ચાલતા જ રહે છે દરરોજ અને વૈભવ આના થી કંટાળી ગયો છે પણ એને એનો ઈગો નિરાલી ને યાદ નથી કરવા દેતો અને એ વિશ્વા નું બધુ જ જતુંં કરતો જાય છે એક દિવસ બંને ને ખૂબ મોટો ઝઘડો થાય છે)
વિશ્વા: વૈભવ બસ પણ હવે તું આટલી બધી શું પંચાત કર્યા કરે છે
વૈભવ: હું પંચાત નથી કરતો પૂછું છું મને તારી ચિંતા છે તો.
વિશ્વા: ઓહહ ચિંતા અને મારી કેમ.... ?
વૈભવ: તું પત્ની થવાની છો મારી તો ચિંતા તો કરુ જ ને
વિશ્વા: વૈભવ એ મિત્ર તો હતો મારો હું એની સાથે હજ હોવાની ને તો શું ચિંતા કરવાની.... ?
વૈભવ: પણ તો તારે મને એક વાર કહેવાય ને હું કાઈ ના પાડુ તને..? તારા બધાં ફ્રેન્ડ ને હું ઓળખું છું આને નથી ઓળખતો એટલે મે પુછ્યું એની સામે જ કે કોણ છે એમ
વિશ્વા:(ગુસ્સા મા) પણ એની સામે પુછાય પછી પણ પુછાય ને એને નથી ખબર હું તારી મંગેતર છું એ
વૈભવ: તો મતલબ એટલે તને ગુસ્સો આવે છે એમ ને કે એને ખબર પડી ગઈ હવે એ શું વિચારશે એ વિચારી ને જ હે ને...???
વિશ્વા: હા તો સગાઈ થઈ છે તો શું આખા ગામ મા કહેતાં ફરવાનું આ મારો ફિયાન્સ છે એમ..?
વૈભવ: હા લે તો આમાં ન કહેવાની શું વાત છે હું પણ બધાં ને કહુંં જ છું ને તો તને શું પ્રોબ્લેમ છે... ?
વિશ્વા: મને ન ગમે કહેવું બસ એટલે નહીં બોલવાનું હું ન કહુંં ત્યાં સુધી
વૈભવ:(ગુસ્સા મા) તારા કરતા તો નિરાલી સારી હતી બધાં ને ખબર હતી અમે બંને મેરેજ કરવાનાં જ છીએ હજુ સગાઈ પણ થવાની છે એવું નક્કી ન હતું ને
વિશ્વા: (ગુસ્સા મા) હા તો એની પાસે જા ને મારે અમસ્તા ભી તારું કાઈ કામ નથી જૂનો પ્રેમી જ છો તું એનો
વૈભવ: હા તો જઈશ જ હવે તારી જેવી ને પસંદ કરી ને મે બહુંં મોટી ભૂલ કરી એને મારી બધી પસંદ ખબર હોય મને શું ગમે ન ગમે અને તને તો કાઈ જ ખબર નથી હોતી હમણાં થોડા દિવસ પહેલા જ જો ને જમવા ગયા હતાં તો બધુ તારી પસંદ નું ઓર્ડર કર્યું તે મને શું ગમે એ તો વિચાર્યું પણ નહીં.
વિશ્વા: હા તો શું તને થોડુ પૂછું એમા અને આ તો તારી જૂની આદત છે જેને મૂક એનું ખરાબ બોલવાની પહેલા નિરાલી નું બોલતો હવે મારુ બોલ હો ને અને હા હું શું કામ તને પૂછું આજ સુધી મે કોઈ ને કાઈ પૂછ્યું નથી એ તારી દીવાની છે હું નહીં ઓકે..
વૈભવ: હા મારી જ ભૂલ છે આ લે તારી વીંટી અને હા એ દીવાની સાચી છે મારી હું જ એને સમજી ન શક્યો ગુડ બાય..
વિશ્વા: હા હા જા અને આ તારી વીંટી ભી લેતો જા હો ને અને હા નિરાલી ને સાચવજે એ જ પ્રેમ કરી શકે તને હું નહીં.
( બંને ની સગાઈ તૂટી જાય છે વૈભવ ઘરે આવી ને બધી વાત કરે છે અને એને બધાં સમજાવે છે કે તેં બહુંં મોટી ભૂલ કરી પણ વૈભવ ખૂબ તુંટી ગ્યો હોય છે અંદર થી કારણ કે એને નિરાલી જ યાદ આવતી હોય છે જે ગમે તે પરિસ્થિતિ મા તેની સાથે જ રેહતી અને આ બાજુ નિરાલી ધીમે ધીમે વૈભવ વગર ખુશ રેહવા લાગી છે એટલે એને એનાં મમ્મી પપ્પા સગપણ માટે નું પૂછે છે)
નિરાલી નાં પપ્પા: બેટા વૈભવ તો હવે શું કરે છે એ ખબર નથી અને એ હવે પાછો આવશે એવું પણ નથી લાગતુંં તો તે શું વિચાર્યું છે તારી જિંદગી મા આગળ... ?
નિરાલી: પપ્પા વૈભવ ભૂતકાળ હતો મારો હવે હું એને ભૂલી ગઈ છું અને રહી મારી જિંદગી ની વાત તો એક વાર મે જોઈ લીધુ પ્રેમ કરી ને હવે મારે પ્રેમ નથી કરવો કે મારુ ધાર્યું પણ નથી કરવું એટલે તમે જ છોકરો શોધો મારા માટે અને તમે જે કરશો એ મારા કરતા તો સારુ જ હશે ને
નિરાલી નાં મમ્મી: હા બેટા તો એક છોકરો છે એને બોલાવી લઈએ આ રવિવારે ઘરે... ?
નિરાલી: હા તમને ગમે તેમ કરો હું તૈયાર જ છું હું બહાર આંટો મારી ને આવુ હો જય શ્રી કૃષ્ણ
નિરાલી નાં પપ્પા: હા બેટા જય શ્રી કૃષ્ણ
( વૈભવ સગાઈ તુંટી ત્યાર થી નિરાલી ને મળવાનુ વિચારે છે પણ એને શું કહેવું એ ખબર નથી પડતી અને એની સામે જતા પણ વૈભવ ને ડર લાગે છે અને એ ગાર્ડન મા શું કરવું નિરાલી ને શું કહેવું એ બધુ વિચારી ને યાદ જ કરતો હોય છે નિરાલી ને ત્યાં જ નિરાલી આવે છે ગાર્ડન મા એને નથી ખબર અહિયાં વૈભવ છે પણ વૈભવ નિરાલી ને જોઈ જાય છે અને એ નિરાલી સાથે વાત કરવા જવાનું વિચારે છે અને નિરાલી પાસે જાય છે અને કહે છે કેમ છો નિરાલી અને શું કરે છે અહીયા એકલી.... ?? નિરાલી એક્દમ વૈભવ ને સામે જોઈ ને ગભરાય જાય છે.)
ક્રમશઃ
વૈભવ ને જોઈ ને નિરાલી શું જવાબ આપશે.... ?
વિશ્વા અને વૈભવ સાચું અલગ થઈ ગયા છે કે હજુ એ લોકો મળશે..... ?
નિરાલી ને જે છોકરો જોવા આવશે એ ડૉક્ટર જ હશે કે બીજો કોઈ.... ??
શું નિરાલી વૈભવ ને માફ કરી દેશે..... ?