લાગણીઓ

ભીની ભીની લાગણીઓને

કોણ રોજ રોજ સિંચે ?

બદલાતા જાય ચહેરાઓ અંહી,

આંખ જરા જો મીંચે.

મૃગજળ સમી છે ઈચ્છાઓ,

ને હરણફાળ રણ દોડે,

ઝાડ-પાન જો દૂર થયા અંહી,

તો ફૂલો ક્યાં થી જોડે ?

કંઠે ડૂમો તરસ બની

ને દરિયા માટે જેમ ઝુરતો,

ઓટ -ભરતી ઉરમાં લઈ

રોજ મને એ ઘૂરતો.

આખે આખી છે જાત ડુબાડી

રહુ છું તો ય કોરી,

નિચવું છું રોજ લાગણીઓને

વિશ્વાસ માં ઝબોળી.

સોનેરી કિરણો છોડી

ને સૂરજ રોજ આથમતો,

યાદો કેરી ઝાકળ છોડી

ફરી સવારે એ ઉગતો.

નવી લાગણી, નવી માંગણી,

નવી કુંપળો ફૂટે,

કરો માવજત જાત ઘસીને

તો ય એમાં કંઈક ખૂટે.

ભીની ભીની લાગણીઓને

કોણ રોજ રોજ સિંચે ?

બદલાતા જાય ચહેરાઓ અંહી,

આંખ જરા જો મીંચે.