દશમ અમૃત બિંદુ

જીવન અને નાટક, બેઉ સરખા વીતે,

એક મહેરામણે અને બીજું રંગમંચે…

દિન – રાત જ્યાં

ડગલે ને પગલે…

ભજવાઈ રહ્યાં અનેક પાત્ર…

ચહેરા પર નકાબ મૂકી..

દાદ કે તાળીની ચાહતે

ઝખમ સઘળા નેવે મૂકી…

છેતરાયેલા છેતરે મન મૂકી

ઠાલા મને …

સમજે ખુદને મહા નાયક…

બદલાતા અંકે

કે

ઉઘડતે કે પડતે... પડદે

દુ:ખો દુનિયાભરના વિસરી

હસતે ચહેરે,

અર્પે

મળ્યા 'જીવન'ને ન્યાય..આપીએ ..

ત્યારે …

અંતે તો .. છીએ ..આપણે સૌ

કાંચળી વિનાનાં, પણ મહાનાયકો.