నిరీక్షణ
నిరీక్షణ
సాయంసంధ్య వెలుగులో
సాగరతీరం లో
నిన్ను కలవాలని
ఎన్నో ఊసులాడాలని
ఎన్నాళ్ళుగానో వేచిచూచి
నా మదిలో తలపులు కూర్చి
ఆశల హరివిల్లు రంగులన్నీ
వంటికి చీరగా చుట్టి
నిద్దురలేని కాళరాత్రుల నలుపు
కంటికి కాటుకగా పెట్టి
నీ ఊపిరి జ్ఞాపకాల
విరజాజులు
నీ వెచ్చని స్పర్శ రేపే
వింతమోజులు
అన్నింటినీ నీకు నైవేద్యంగా
సమర్పించాలని
నేను ఎదురుచూస్తుంటే
చుప్పనాతి సూరీడు
పోతూపోతూ
మన ప్రణయగాథలు విని
తనకు విన్నవించమంటూ
నీలిమేఘాల నంపుతున్నాడు,
వద్దు రావద్దని వేడుకుంటూ
ఆ మేఘాలకు లంచమిచ్చి
నీ రాక కోసం నే వేచి ఉన్నాను।।