ପ୍ରେରଣା

 ଭୁତୁଲୁ ବୋଲି ତା ନାଁଟି ତା ଚେହେରାକୁ ଠିକ୍ ମ୍ୟାଚ୍ କରେ  l କାଳିଆ ମୁହଁକୁ ଢେଗା ଢେଗା ଆଖି  l କୁଞ୍ଚୁକୁଞ୍ଚିଆ ତା ବାଳରେ ତେଲ ବାଜେନି  l ସେଇଥିପାଇଁ ଭୁତ ଭଳି ଦିଶେ  l ଗାଁରେ ବୁଲେ  l ମନ ହେଲେ କିଛି କାମ କରେ ,ନହେଲେ ନାଇଁ  l ଚାରି ଭାଇରେ ସବା ସାନ ସିଏ  l ଆଉ କିଏ କ'ଣ ଭାବୁ କି ନଭାବୁ ବାପା ମାଆ ବି ଭାରୀ ଦିକଦାର ତା ପ୍ରତି  l ସତେ ଅବା ପୁଅଟେ ନୁହଁ ତ ଶରୀରରେ ବଢିଥିବା ଅଯଥା ଗୋଟେ ଆବୁ  l କାଟି କି ଫିଙ୍ଗି ହବନି କି କାହାକୁ ଦେଖେଇ ବୁଲି ହବନି  l ଅନ୍ଯ ପୁଅମାନେ ଭଲରେ ଅଛନ୍ତି  l କେବଳ ୟାରି ଚିନ୍ତା  l ବାପା ଭାବନ୍ତି କୋଉଠୁ ଗରୀବ ଘର ଝିଅଟିଏ ଦେଖି ବାହା କରିଦେଲେ ସେ ଭୁତୁଲୁକୁ ସହନ୍ତା ଘର କାମ ବି କରନ୍ତା  l

ଖୋଜିଲେ ଆଉ କ'ଣ ମିଳୁ କି ନମିଳୁ ପୁଅ ରତ୍ନପାଇଁ ଗରୀବ ଘରର ଝିଅ ଅଭାବ ହୁଏନି ଆମ ଦେଶରେ  l ମାଳତୀ ସାଙ୍ଗରେ ଭୁତୁଲୁର ବାହାଘର

ହେଇଗଲା  l ଦୂର ଗାଁର ଗରୀବ ଚାଷୀ ନଖିଆର ପାଞ୍ଚନମ୍ବର ଝିଅ ମାଳତୀ l  ସାଧାରଣ ରୂପ ଭିତରେ ଅସାଧାରଣ ଗୁଣର ଝିଅଟି  l ସ୍ବାମୀର ବେପରୁଆ ଚଳଣୀକୁ ନେଇ ବହୁତ ବୁଝାଏ ତାକୁ  l ତା'ର ରୋଜଗାର ନଥିବାରୁ ଘରର ବହୁତ କାମ କରେ  l ଦୁଇଟି ଛୁଆର ମାଆ ବି ହୁଏ ସମୟ ଭିତରେ  l ହେଲେ ଯେତେ କାମ କଲେ ବି ପରହାତଟେକା ଜୀବନ ତାକୁ ବୋଝ ଭଳି ଲାଗେ  l ଦିନେ ସମସ୍ତଙ୍କ ଆଗରେ ମାଳତୀ ମୁହଁ ଖୋଲେ  l

ଘର ଜମି ଭାଗ ହଉ ବୋଲି ଶଶୁରଙ୍କୁ ଅନୁରୋଧ କରେ  l ୟା ଦ୍ବାରା ଘରେ ସତେ କି ଝଡ ଉଠିଲା  l ଫୁଲ୍ ଟାଇମ୍ କାମ କରୁଥିବା ମାଳତୀ ତ ହାତ

ଛଡା ହେଇ ଯିବ  l ଆଉ କିଛି କରୁନିର ରବ ଭିତରେ ଭୁତୁଲୁ ଯେତିକି ବେଠି ଖଟେ ସେତକ କିଏ କରିବ ? ଭୁତୁଲୁକୁ ଶିଖେଇ ଘରଲୋକେ ମାଳତୀକୁ ମାଡ ଖୁଆଇଲେ  l ହେଲେ ଭାଙ୍ଗି ପଡିବା ଝିଅ ସିଏ ନଥିଲା  l ଯୋଉ ନlରୀ ନିଜେ ଶକ୍ତି ରୂପିଣୀ ତାକୁ ସଶକ୍ତିକରଣ କିଏ ଶିଖେଇବ ?ନିଜ ହକ୍ ପାଇଁ ଲଢୁଥିଲେ ଭଗବାନ୍ ବି ଆଶୀର୍ବାଦ ଢାଳି ଦିଅନ୍ତି  l କିଛି ତ ଅନ୍ୟାୟ ସେ କହୁନି  l ନିଜ ହକ୍ ଦାବୀ କରୁଛି  l ବାଧ୍ଯ ହୋଇ ତା ଭାଗ ତାକୁ ଦିଆଯାଏ  l

ନିଜ ଉପରେ ମାଳତୀର ଅଖଣ୍ତ ବିଶ୍ବାସ  l କାଠିକୁଟା ସଂଗ୍ରହ କରି ତା ବସା ସିଏ ବାନ୍ଧେ  l ଅବୁଝା ଭୁତୁଲୁ ନିଜର ମହତ୍ବ ବୁଝିପାରେ  l ନିଜ ବାପପଣିଆର ଦାୟିତ୍ବ ନିଏ  l ଏବେ ସେ ଜଣେ ସଫଳ ଦୋକାନୀ  l ଏଭଳି ନିଦା ମଣିଷଟେ ସିଏ ହବ ବୋଲି କିଏ ବା ଜାଣିଥିଲା ?ନିଜ ସୁଗୁଣର ପ୍ରଭାବରେ ମାଳତୀର ସାଧନା ତାକୁ ଏଭଳି ମଣିଷଟିଏ କରାଇଲା ସିନା !