Library
Profile
ଘମଣ୍ଡ
ଘମଣ୍ଡ
ଅନ୍ଧାର୍ ରାଏତ୍ କୁଲିହା,ବିଲେଇ ମାନକର୍ ଛାତିକେ ଥରେଇ ଦେଉଥିବାର୍ ଶବଦ୍ ସଙ୍ଗେ ବାଦଲ୍ ମାନକର୍ ଖେଲ୍ ରାଏତ୍ କେ ଆଉ ଟିକେ ଡର୍ବାର୍ ଲେଖେ ବନେଇ ଦଉଛେ । ଫେର୍ ବି ରାନୀ ତାର୍ ବାଲ୍କୋନି ନ ପଥର୍ ଲେଖେ ଚୁପଚାପ ବସିଛେ ଆଉ ତାର୍ ବିତିଯାଇଥିବାର୍ କଥା କେ ସୋର୍ କରୁଛେ
ଇଟା ସେ ସମିଁଆର୍ କଥା ଯେନ୍ ସମିଁଆ ନ ରାନୀ କଲେଜ୍ ପଢଲା୍ ଧାଙ୍ଗରୀ ଟୁକେଲ୍ ଥିଲା । ତାର୍ ଧୋବ୍ ଫର୍ ଫର୍ ଗୁରୁସ୍ ଲେଖେ ଦିହେଁ ଆଉ ପଦମ୍ ଫୁଲ୍ ଲେଖେ ଚେହେରା୍ ଲାଗି ତାର୍ ତରା ତରା କେତନି କେତେ ଭଅଁର୍ ମାନେ କିନ୍ଦରି ବୁଲୁଥିଲେ । ଆଉ ସେ ତାର୍ ସୁନ୍ଦର୍ ଲାଗି ବଲି କେତନି୍ କେତେ ଗରବ୍ କରୁଥିଲା । ତାର୍ ସଙ୍ଗେ ପଢୁଥିବାର୍ ରାଜ୍ ତାହାକେ ଗୁରୁଦୁ ଟେ ଭଲ ପାଉଥିଲା ହେଲେ ରାନୀ ତାର୍ ରୂପର୍ ଘମଣ୍ଡ୍ ଲାଗି ବଲି ତାହାକେ ହମିଶା ହିନସ୍ତା ଲୋକହସା କରୁଥିଲା କେ କରି ବଏଲେ ସେ ଗରିବ ଘରର୍ ଆ
ଉ କଲା୍ ରଙ୍ଗ୍ ର ପିଲା ଆଏ ବଲି । ଦିନେ ଗୁଟେ କାର୍ ଦୁର୍ଘଟେନ୍ ଥି ରାନୀର ମୁହୁଁ ଭିର୍ ଭିନ୍ନା ହେଇଯାଇଛେ ଆଉ ତାର୍ ସୁନ୍ଦର୍ ଚେହେରା୍ କେଚ୍ କେଚା ହେଇଯାଇଛେ । ତାହାକେ ଆଉ କିହେ ବିହା ହେବାର୍ ଲାଗି ପସନ୍ ନି କରବାର୍ ,ତ ସେ ସମିଁଆରେ ରାଜ୍ ରାନୀ କେ ବିହା ହେମି କହୁଛେ ଆଉ ସତ୍ କେ ସତ୍ ବିହା ହଉଛେ । ରାନୀ ତାର୍ ଭୁଲ୍ କେ ବୁଝି ପାରୁଛେ ଆଉ ତାର୍ ଚେହେରା୍ ଘମଣ୍ଡ୍ ଲାଗି ପସ୍ତେଇ ହଉଛେ ।
ରାନୀ ତାର୍ ସୁରତା ନୁ ବାହାରି ଆସୁଛେ ଆଉ ବାଲ୍କୋନି ନୁ ଉଠିକରି ରାଜ୍ ର ପାଖ୍ କେ ଯେଇ କରି ତାର୍ ଛାତି ଥି ମୁଡ୍ ରଖିକରି ଶୁଇକରି ଭାବୁଛେ ଯାହା ହଉ ତାର୍ ସବୁ ଅହଂକାର ,ଘମଣ୍ଡ୍ ଭାଙ୍ଗି କରି ରାଜ୍ ବାଗିର୍ ବର୍ ଟେ ପେଇଛେ ବଲି ଖୁସ୍ ହଉଛେ ।।
