ଚପଲ
ଚପଲ
ରାଜୁ ତା ନାମ ଅଭାଗା ବିଚାରା
ଜନ୍ମରୁ ପାଦ ନାହିଁ ସମସ୍ତଙ୍କ ଚପଲପିନ୍ଧା ପାଦକୁ
ଦେଖି ତା ଆଖି ରୁ ଲୁହ ଝରେ ଭଗବାନ ଙ୍କୁ କୋଷେ
କି ଜନ୍ମ ରେ କି ପାପ କରିଥିଲି ପ୍ରଭୁ ମୋତେ ଏତିକି
ଦୁଃଖ ଦେଇଛ ଯେ ମୁଁ ଚପଲ କୁ ହାତ ରେ ପିନ୍ଧି ସମସ୍ତ ଙ୍କ
ହାସ୍ୟାପଦ ର ପାତ୍ର ହୋଇଛି
ବିନା ଚପଲ ରେ ମୋ ହାତ ଖଣ୍ଡିଆ ହେବା ଭୟ ରେ ଚପଲ କୁ
ବ୍ୟବହାର କରୁଛି ସେଇଟା ପୁଣି ସାଧା ଚପଲ
ଦୋକାନ କୁ ଗଲେ ସମସ୍ତ ପ୍ରକାର ଚପଲ କୁ ଦେଖି ମନ ରେ
ଲାଳସା ଜାଗେ ଏଇ ଚମଡା ଚପଲ ନେଇଥିଲେ ମୋ ପାଦ ରେ
ପିନ୍ଧିଲେ ତାର ଶୋଭା ବଢିଯାଇଥାନ୍ତା
ଏତିକି ଭାବିଲା ବେଳକୁ ଦୋକାନି ରାଜୁ କୁ ସାଧା ଚପଲ ଦେଇ
ତା ଲାଚାର ଅବସ୍ଥା କୁ ହାତ ରେ ପିନ୍ଧେଇ ଦେଲା
