ଶୁଆ ଶାରୀ ଦ୍ୱନ୍ଦ୍ୱ

ରାଧା କୃଷ୍ଣ ଏକ ବୀଜ ବେନି ଗୋଟି ଫାଳ l

ଭିନ୍ନ ବୋଲି ଶୁଆ ଶାରୀ କରନ୍ତି କନ୍ଦଳ ll

ଶୁକ ବୋଲେ କୃଷ୍ଣ କୃଷ୍ଣ ଶାରୀ କହେ ରାଧା l

ରାଧା କୃଷ୍ଣ ନାମେ ନ ଲାଗଇ ଭଵ ବାଧା ll

ଶୁକ ବୋଲେ ଆମ କୃଷ୍ଣ ଜଗତ ଜୀବନ l

ଶାରୀ ବୋଲେ ଆମ ରାଧା ଜୀବନ ସ୍ପନ୍ଦନ ll

ଶୁକ ବୋଲେ ଆମ କୃଷ୍ଣ ଗୋପୀକା ରମଣ l

ଶାରୀ ବୋଲେ ଆମ ରାଧା ଗୋପୀ ଶ୍ରେଷ୍ଠା ଜାଣ ll

ଶୁକ ବୋଲେ ଆମ କୃଷ୍ଣ ଗୋକୁଳ ଚନ୍ଦ୍ରମା l

ଶାରୀ ବୋଲେ ଆମ ରାଧା ବୃଷଭାନୁ ଜେମା ll

ଶୁକ ବୋଲେ ଆମ କୃଷ୍ଣ ବଇଁଶୀ ବଦନ l

ଶାରୀ ବୋଲେ ବଇଁଶୀ ଡାକଇ ରାଧାନାମ ll

ଶୁକ ବୋଲେ ଆମ କୃଷ୍ଣ ଶ୍ରୀ ବାଙ୍କ ବିହାରୀ l

ଶାରୀ ବୋଲେ ଧୀରେ ଚାଲେ ରାଧିକାସୁନ୍ଦରୀ ll

ଶୁକ ବୋଲେ ଆମ କୃଷ୍ଣ କାଳିଆ କହ୍ନାଇ l

ଶାରୀ ବୋଲେ କଳାରେ ତା ଥାଇ ରାଧା ମାଇଁ ll

ଶୁକ ବୋଲେ ଆମ କୃଷ୍ଣ ଗୋପୀ ବସ୍ତ୍ର ଚୋର l

ଶାରୀ ବୋଲେ ଆମ ରାଧା ଗୋପୀମଧ୍ୟେ ବର ll

ଶୁକ ବୋଲେ ଆମ କୃଷ୍ଣ ସର୍ବ ଘଟେ ବାସୀ l

ଶାରୀ ବୋଲେ ଆମ ରାଧା ଶ୍ରୀକୃଷ୍ଣ ପ୍ରେୟସୀ ll

ଶୁକ ବୋଲେ କୃଷ୍ଣ ବୃନ୍ଦାବନେ ରୋପେ ଚମ୍ପା l

ଶାରୀ ବୋଲେ ପୁଷ୍ପ ତୋଳେ ଚତୁରୀ ରାଧିକା ll

ଶୁକ ବୋଲେ କୃଷ୍ଣ ବନେ ମୁରଲୀ ବଜାଇ l

ଶାରୀବୋଲେ ରାଧାନେଲେ ମୁରଲୀ ଚୋରାଇ ll

ଶୁଆ ଶାରୀ ମଧ୍ୟେ ଦେଖି ରାଧା କୃଷ୍ଣ ଦ୍ୱନ୍ଦ୍ୱ l

ମନ୍ଦ ମନ୍ଦ ହସୁଥାନ୍ତି ଶ୍ରୀ ରାଧେ ଗୋବିନ୍ଦ ll