ଶ୍ରୀ ରାଧାଷ୍ଟମୀ

ରକ୍ତକମଳ ନୟନଯୁଗଳ

ମୁଖ ଦିଶେ ପୂର୍ଣ୍ଣଶଶି ।

ଚିବୁକର ଶୋଭା ଅକଳନ୍ତି ଆଭା

ଜ୍ଯୋତିର ଶୋଭା ପ୍ରକାଶି ।

ବନପୁଷ୍ପମାଳା ଶୋଭାପାଏ ଗଳା

ଝୀନବସନର କାନ୍ତି ।

ସୁନ୍ଦର ସୁଢଳ ଓଷ୍ଠ ଯୁଗଳ

ସତେକି ଅରୁଣ ଦୀପ୍ତି ।

ପ୍ରେମମୟୀରାଧା ପ୍ରୀତିମଧ୍ଯେ ବନ୍ଧା

କାହ୍ନୁଙ୍କର ପ୍ରାଣପ୍ରିୟା ।

ବୃଷଭାନୁସୂତା ଲକ୍ଷ୍ମୀ ସ୍ବରୂପିତା

ତୁମଜନ୍ମ ଅଟେ ମାୟା ।

ତୁମେ ବ୍ରହ୍ମମୟୀ ସୁମଙ୍ଗଳମୟୀ

ଲିଳା ତୁମର ଅପାର ।

ତୁମେ ଲକ୍ଷ୍ମୀଅଂଶୀ ବିଷ୍ଣୁଙ୍କ ପ୍ରେୟସୀ

ମର୍ତ୍ତେ ଲିଳାଖେଳା କର ।

ବ୍ରହ୍ମରୁ ଆଗତ ପଦ୍ମରେଶାୟିତ

କେହି ନପାରନ୍ତି ଜାଣି ।

ରାଜାବୃଷଭାନୁ ସ୍ନେହେ ଆଦରିଣ

କନ୍ଯା ରୂପରେ ପାଳଣି ।

ସେହିଦିନୁ ମାତା ନଫିଟାଅ ପତା

ଦେଖିଲ ଗୋବିନ୍ଦ ଯହିଁ ।

କମଳଲୋଚନା ମୁଦ୍ରିତ ନୟନା

ଫିଟାଇଲା ପତା ତହିଁ ।

ତୁମଲାଗି କାହ୍ନା ପ୍ରେମେ ଆନମନା

ଭୂଲିଗଲେ ରାଜପଣ ।

ଗୋପାଳଙ୍କ ସଙ୍ଗେ ବୁଲି ନାନାରଙ୍ଗେ

ବନେ ବଇଁଶୀ ବାଦନ ।

ବଇଁଶୀ ରାଗିଣୀ ଡାକେ ରାଧାରାଣୀ

କୁଞବନ ରାଧାମୟୀ ।

ବଇଁଶୀରସ୍ବର ଶ୍ରବଣେ ଅଧିର

ବୃନ୍ଦାବନେ ଛୁଟେ ରାଇ ।

ତୁମେଲକ୍ଷ୍ମୀଅଂଶୀ ବିଷ୍ଣୁଙ୍କପ୍ରେୟସୀ

ଚନ୍ଦ୍ରସେଣା ତୁମ ପତି ।

କୃଷ୍ଣଙ୍କର ତୁମେ ଜୀବନ ବାନ୍ଧବୀ

ତୁମେ ଅଟ ମହାସତୀ ।

ଭୂଲି ଚନ୍ଦ୍ରସେଣ କୁଷ୍ଣେଦେଲ ମନ

ସୁନ୍ଦର ଯୁଗଳ ମୂର୍ତ୍ତୀ ।

ମୁୟୂରଚୂଳିଆ କଦମ୍ବମୂଳିଆ

ପାଶେ ସଦା ତୁମମତି ।

ଗୋପେ ଲୀଳାକଲ ଶେଷରେମିଶିଲ

ବିଷ୍ଣୁଙ୍କର ଶ୍ରୀପୟରେ ।

ଘୋଷୁଛି ପୁରାଣ ତୁମଲିଳାମାନ

ଶ୍ରୀରାଧା ଗୋବିନ୍ଦ ହରେ ।