ସବୁ ସେ ଜଗତସାଇଁ

କିଏ କହେ ତୁ ମିଛ

 କାହାକୁ ବା ତାରିଛ

ତାରିବା ମାରିବା ଛଡା

ଆନ କିଛି ଜାଣ ନାହିଁ |

ତୁମେ ତ ସୃଷ୍ଟି ପ୍ରାଣ 

ସବୁ ତୁମ ଭିଆଣ

ସେଥିପାଇଁ ଗମ୍ଭୀରା ରେ

ବସି ସୁଖେ ଅଛ ରହି |

ତୁମ ଘୋଷ ଯାତରା

ଏ ମାସ ହେବ ପରା

ହେବନାହିଁ ରଥଟଣା

ଯେଣୁ ତୁମ ଇଛାନାହିଁ |

ଆହେ ଭକ୍ତ ବାନ୍ଧବ

ଦଇତାରୀ ମାଧବ

ଆଉ ବଢ଼ାଅନି ଚିନ୍ତା

ଦେଖା ଦିଅ ଭାବଗ୍ରାହୀ |

ମଣିଷ କର୍ମ ନୀଚ

କରି କରୁଛି ନାଚ

ତୁମକୁ ତାତ୍ସଲ୍ୟ କରି

ପଡୁଛି ନରକେ ଯାଇ |

କିଏ କହେ ମୁଁ ବଡ଼

ମୋ ଠାରୁ କେହି ବଡ଼

ନାହିଁ ଏ ଧରା ଧାମରେ

ସମକକ୍ଷ ହେବା ପାଇଁ |

କେହି ବୁଝନ୍ତି ନାହିଁ

ତୋ ଛଡା ବଡ଼ କେହି

ନାହିଁ ଏ ବିଶ୍ୱ ବ୍ରହ୍ମାଣ୍ଡେ

ତୁ ଏକା ଜଗତସାଇଁ |

 ତୁମେ ସୁଦୟା କର

କରୋନା ହେଉ ଦୂର

ଏ ସଂସାର ଛାରଖାର

କର ନାହିଁ ଦୟାବହି |

ହେ ବ୍ରହ୍ମାଣ୍ଡ ଠାକୁରେ 

ମତି ମୋ ତୋ ପୟରେ

ପରିତ୍ରାଣ କର ମୋତେ 

କର୍ମଦେଖି ଦଣ୍ଡ ଦେଇ |