ମୁକ୍ତ ଆକାଶର ବିହଙ୍ଗ ମୁଁ

କିଏ ଶୋଭାବନ, ଅପୂର୍ବ ଆନନ,             

ମଣିଷ ମନ ଯେ, କ୍ଷଣେ କ୍ଷଣେ ଆନ ।          

ଗ୍ରୀଷ୍ମ ଉପବନ, ସୌନ୍ଦର୍ଯ୍ୟ କାରଣ,             

ଏକା ମୋ' ଜୀବନ, ଶାନ୍ତ କାନ୍ତ ମନ ।     

ହାଏରେ ଏ ପବନ, ଦୋହଲେଇ ଦିଏ ମନ,       

ପରୀ ରାଇଜର କାହାଣୀ ଯେ ସବୁ ।

ଆଣେ ମନେ କ୍ଷଣ କ୍ଷଣ,                   

ମେଘ ପୁଣି ଗରଜେ ଘନ ଘନ            

ଅନ୍ଧାର ଗଗନ ବିଚଳିତ ମନ,              

ମୋହିନୀ ସେ ପବନ, ମୋହିନିଏ ମନ,           

ସୁଖି ମନେ ଭରେ ନବଜୀବନ।